Santa Sangre

Volgens de bronnen van het encyclopedische internet werd het eerste zaadje voor Santa Sangre geplant toen schrijver Roberto Leoni in een gesticht werkte. Hij besprak zijn ideeën met Claudio Argento (inderdaad familie van) en het tweetal besloot dat maar één regisseur het bedachte horrorverhaal op de juiste manier uit kon werken: Alejandro Jodorowsky. Hij had in principe wel interesse, maar wilde eerst Leoni ontmoeten. Want … Lees verder Santa Sangre

Tommy

Iedere zichzelf respecterende rockband of -artiest heft zijn eigen documentaire of film. Denk aan Metallica: Some Kind of Monster, Radiohead: Meeting People Is Easy en recent Studio 666. The Who, misschien wel dé leidende rockband vanaf de jaren zestig, kwam in 1975 met hun eigen filmische avontuur. Ze lieten zich daarbij inspireren door hun album Tommy, een grootse rockopera over de doofstomme en blinde Tommy, … Lees verder Tommy

La Horde

Het is alweer ruim tien jaar(!) geleden dat ik samen met mijn beste vrienden de Night of Terror in Pathé Tuschinski bezocht en we toen getrakteerd werden op het smerige La Horde. Een groep agenten sluipt een flatgebouw in om hun geëxecuteerde collega te wreken. Maar de avond verloopt niet helemaal als gepland. De doden herrijzen uit hun graven en richten onherstelbare schade aan. Dan … Lees verder La Horde

Guns Akimbo

Guns Akimbo. Of zoals mijn vrienden en ik deze film liefdevol noemen: Harry Potter met wapens. Daniel Radcliffe heeft het toverstafje ingeruild voor twee aan zijn handen vastgeschroefde vuurwapens en moet vluchten voor een schietgraag meisje dat tussen de schietpartijen door cocaïne in haar neusgaten propt. Klinkt vermoeiend? Misschien zelfs gezocht? Dat zal wel. Voor Jason Howden (eerder verantwoordelijk voor de effecten van The Lord … Lees verder Guns Akimbo

El Dorado

Bij John Wayne moet ik altijd denken aan persoonlijkheidsacteurs, zoals Clint Eastwood, die in eerste instantie leunen op hun natuurlijke charisma. Daar zet je inderdaad één goede vertolking mee neer. Maar dat levert ook wel een eentonig oeuvre op. Was hij niet bekend van overwegend één rol, namelijk die van de cowboy of sheriff die vocht tegen onrecht? Toch, als ik zijn nalatenschap kan geloven … Lees verder El Dorado

SX_Tape

Ik kocht SX_Tape omdat er op de hoes een opmerkelijke regel staat geschreven: “SX_Tape zet je voortdurend op het verkeerde been, en laat je bang en perplex achter.” Misschien ben ik te bevooroordeeld, maar de hoes straalt nou niet die kwaliteit uit. Ik verwachtte eerder een slap aftreksel van V/H/S, een verzameling korte horrorfilms die via een overkoepelend narratief aan elkaar zijn geregen. Is de … Lees verder SX_Tape

The Woodsman

Een karakterstudie over een pedofiel, met als bedoeling wat sympathie voor hem te kweken. Dan is de regisseur ofwel erg dapper, ofwel is er sprake van carrière-suïcide. In dit geval gaat het over The Woodsman, het debuut van Nicole Kassell en medegeschreven door Steven Fechter. De hoofdrol is voor Kevin Bacon, die het script naar eigen zeggen tijdens een strandwandeling in handen kreeg geduwd. Hij … Lees verder The Woodsman

Riget

“Hold min øl” sprak de recalcitrante Lars von Trier nadat hij de serie Twin Peaks had gezien. Wat de professionele weirdo David Lynch deed, kon de Deense beroepsetter ook. Mede geïnspireerd door de Franse miniserie Belphegor ging von Trier aan de schrijftafel zitten en bedacht Riget. De achtdelige serie speelt zich af in het moderne Deense ziekenhuis Het Rijk. De mopperende Zweedse chirurg Stig Helmer … Lees verder Riget

Weird: The Al Yankovic Story

Hoe heeft Weird: The Al Yankovic Story de Nederlandse bioscopen over kunnen slaan? Oké, het is geen The Godfather of The Shawshank Redemption en leunt soms net iets te veel op grappen die alleen de loyale aanhang van muzikant “Weird” Al Yankovic zal begrijpen. Maar toch. Dit is een ontzettend leuke komedie die met veel toewijding de muzikanten-biopic op de hak neemt. Voor de hoofdrol … Lees verder Weird: The Al Yankovic Story