De obsessie van De Filmjunk: Whole Lotta Love

Waarom nu deze obsessie? Met Koningsnacht werd in mijn stamkroeg knetterharde muziek gedraaid. Aangemoedigd door de uitgelaten sfeer besloot ik een nummer aan te vragen. Waarom Whole Lotta Love? Ik verlangde naar opzwepende gitaarrock tussen de clubmuziek door en zocht op mijn telefoon voor inspiratie. Ik wilde een stevig nummer, maar niet zo heftig dat het de kroeggasten zou wegjagen. Zo kwam ik op Whole … Lees verder De obsessie van De Filmjunk: Whole Lotta Love

Louis

Ik zat in de bioscoop voor Louis, de documentaire over de uitgesproken voetbalcoach en voormalig profvoetballer, toen er een opmerkelijke trailer werd vertoond. Een oude vrouw kijkt tv, waarop te zien is hoe een trein naar een tunnel rijdt. De vrouw vertelt hoe zij al jarenlang dezelfde nachtmerrie beleefd. Als klein meisje raakt zij verdwaalt en kan met geen mogelijkheid haar weg terugvinden. Het klonk … Lees verder Louis

Prisoners of the Ghostland

“The wildest movie I’ve ever made” staat op de hoes van Prisoners of the Ghostland geschreven. De uitspraak is van Nicolas Cage en als hij met zo’n bewering komt, is het oppassen geblazen. Hij heeft de reputatie van wildeman, dus als hij zoiets roept, moet de film wel iets hebben. De acteur die zijn carrière een hernieuwde impuls gaf met de nachtfilmklassieker Mandy, vond dat … Lees verder Prisoners of the Ghostland

The Roost

Ti West. Komt die naam bekend voor? Mocht dit niet zo zijn, geen paniek, want tot nu toe is West vooral een naam die rondzingt in de wereld van obscure horror. Daar zou een verandering in kunnen komen met X, een horrorfilm die nog best goede kritieken heeft ontvangen. West is van ver gekomen. Zo mocht hij Cabin Fever 2: Spring Fever regisseren, het vervolg … Lees verder The Roost

The Northman

Ik wist zeker dat ik The Northman niet in elke bioscoop moest gaan kijken, maar in een echt filmhuistheater. Zo’n zaal waar een handvol toeschouwers inpast en de afstand tot het beeld niet al te groot is. De intensiteit van de film komt over, tegelijkertijd wordt er een zekere intimiteit behouden. De zaal van De Uitkijk beantwoordde aan die voorwaarde en was daarom perfect voor … Lees verder The Northman

Drive My Car

Bijna iedereen die ik spreek over Drive My Car vindt hem fantastisch. Hij duurt drie uur, die duur is nodig om het verhaal te vertellen. Regisseur Ryusuke Hamaguchi heeft ook het lef om pas na een uur de titel in beeld te laten verschijnen. Alsof het uur daarvoor bedoeld was als proloog, om de personages neer te zetten, en de film na de begintitels pas … Lees verder Drive My Car

De obsessie van De Filmjunk: Mijn Strijd van Karl Ove Knausgård

Waarom nu deze obsessie? Ik heb de zes lijvige boeken uit Karl Ove Knausgards autobiografische cyclus Mijn Strijd, waarin de schrijver tot in het pijnlijkste detail zijn leven beschrijft, eindelijk uitgelezen. Waarom Mijn Strijd van Karl Ove Knausgard? Zes boeken lang zag ik een personage met exact dezelfde ambities en dromen. Hij moet alles beschrijven wat op zijn pad komt, van simpele boodschappen tot het … Lees verder De obsessie van De Filmjunk: Mijn Strijd van Karl Ove Knausgård

The Batman

Ik kan heel veel zeggen over The Batman, de nieuwste reïncarnatie van de als vleermuis verklede wreker. Dat het met zijn neonlichten, donkere steegjes en ongure types doortrokken is van een noiresfeer. Dat regisseur Matt Reeves verwijst naar de Zodiac moordenaar en Seven. Dat Colin Farrell in de huid van Oz (ofwel Penguin) kruipt en totaal onherkenbaar is geworden. Maar ik blijf hoe dan ook … Lees verder The Batman

La luna

Volgens IMDb gaat La luna over een operazangers die haar aan heroïne verslaafde zoon wil helpen door een incestueuze relatie met hem te ontwikkelen. Nou heb ik geen ervaring met heroïne en geloof ik zo dat er alternatieve manieren bestaan om ervan af te kicken. Maar hoe kom je in hemelsnaam op het idee van een incestueuze relatie? La luna is geregisseerd door Bernardo Bertolucci, … Lees verder La luna

L’événement

Ik wist helemaal niets af van L’événement (Happening), geregisseerd door Audrey Diwan, naar het boek van Annie Ernaux. Gewoon een verrassingsfilm, zogezegd. Het was een persvoorstelling in Het Ketelhuis, waar ik al iets hoorde over abortus, maar dat dat woord absoluut niet mocht worden gebruikt. Een vreemde opmerking. Stond ik op het punt een film met politieke correctheid te bezoeken? Of betrof het iets met … Lees verder L’événement