Maand: oktober 2018

Niet gecategoriseerd

Tremors


Tremors kon zomaar door Stephen King zijn geschreven. Een stoffig woestijndorpje (Perfection) wordt opgeschrikt door reusachtige wormen. Dat is, uiteraard, nogal schrikken voor de dorpsbewoners. Ze willen vluchten, helaas worden alle vluchtroutes systematisch door de wormmonsters afgesloten. Wat nu? Regisseur Ron Underwood laat wel wat gruwelijkheden zien, hij is meer geïnteresseerd in de karakteristieke humor van zijn film. Zo ziet de eigenaar van een winkel de schepsels als ultieme toeristentrek. Een schietgraag echtpaar beschouwt de komst van de wormen als de perfecte kans om hun wapenarsenaal uit te proberen. Voor seismologe Rhonda vormen de wormen dé wetenschappelijke ontdekking van de eeuw.

Lees verder “Tremors”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
DVD

Spring Breakers


“Als die bad bitches een fucking Spring Break willen, dan kunnen ze er eentje krijgen,” moet Harmony Korine hebben gedacht toen hij het script van Spring Breakers schreef. Vier meisjes (Faith, Candy, Brit en Coty) gaan naar Spring Break voor een vakantie vol hedonisme. Hun tripje wordt ruw verstoord door de politie en even lijkt het erop dat de film vroegtijdig aan zijn eind komt. Maar dan is daar de geflipte Alien, een blanke wannabe gangsta. Hij wil graag meer weten over de vier ruige chicks en neemt ze onder zijn hoede. Natuurlijk levert dit vooral meer problemen op. Ik recenseerde dit pareltje toen ik nog schreef voor een andere recensiesite en had de mazzel de persvoorstelling bij te kunnen wonen. 

Lees verder “Spring Breakers”

DeFilmjunk1 reactie
Niet gecategoriseerd

Ted

Een teddybear die tot leven komt en zich tegoed doet aan drugs, seks en alcohol. Welkom in de wondere wereld van Ted, geregisseerd en geschreven door Seth McFarlane. Maker van animatieseries als American Dad en Family Guy. Het zijn series waar ik eens afleveringen van heb gezien, ik ben dus bekend met de gortdroge en platte humor van McFarlane. Maar anders dan die series moet in een film toch een verhaal worden verteld. Zijn er personages nodig. Het soort dogma’s waar mijn tenen van gaan krullen, maar ja, je moet toch íets hebben om de humor over te dragen. In het geval van Ted gaat het om de vijfendertige Johnny en zijn innige vriendschap met Ted. 

Lees verder “Ted”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
Niet gecategoriseerd

The Dark Crystal

Jim Henson ken ik als Amerikaans poppenspeler van Sesamstraat. Met The Dark Crystal heb ik mij voor de eerste keer aan een regiewerk van hem gewaagd. Het is mij niet tegengevallen, ik moet er wel meteen aan toevoegen dat het geen perfecte film is. Het verhaal is eenvoudig: in een fantasiewereld leven twee rassen: de Mystics en de Skeksis. Hoofdpersonage Jen is een Gelfling die onder de hoede van de Mystics verkeert, tot zijn mentor is overleden. Jen krijgt daarop een belangrijke taak toegewezen. Hij moet het donkere kristal (Dark Crystal) zien te genezen met een kristalscherf. Als zijn missie mislukt zal het voortbestaan van de Mystics niet lang meer duren. Henson heeft met zijn poppenspelerij een fenomenale prestatie geleverd.

Lees verder “The Dark Crystal”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
Videoland

Burnt

Sinds A Star Is Born ben ik Bradley Cooper heel anders gaan zien. Niet meer als het alfamannetje uit (romantische)komedies, maar als een acteur met onverwachte dieptes. Dat maakt nieuwsgierig naar andere films waarin hij de hoofdrol speelt. Ik ontdekte op Videoland Burnt, een drama over chefkok Adam Jones. Na jaren in de greep van verschillende verslavingen te hebben geleefd, wil hij de ultieme comeback maken: een restaurant openen en drie michelinsterren scoren. Hij zoekt wat kennissen op met wie hij een team wil opbouwen. Niemand staat echt te springen om met hem samen te werken. Adam is een hermetische perfectionist. Zo iemand die loopt te tieren en vloeken als ook maar één detail niet klopt. 

Lees verder “Burnt”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
Netflix

Malevolent

Die “Netflix originals” verschillen onderling nogal in kwaliteit. Annihilation is een psychedelisch meesterwerk met filosofische thema’s. Winchester is een aardige spookfilm met een fijn plot, maar schopt zichzelf onderuit door het te laten ogen als een potsierlijk verkleedpartijtje. Malevolent zit qua kwaliteit op het niveau van de tweede titel. Een groepje jongeren voert zogenaamde spookuitdrijvingen uit. Het team bestaat uit een broer en zus Angela en Jackson, en het tweetal Beth en Elliot. Door te doen alsof ze geesten opsporen en “bezeten” huizen “reinigen” vangen ze grote sommen geld. Het verschil met Winchester is dat deze horror zich in het nu afspeelt. Dat scheelt nogal wat: geen overdadige schmink, kostuums of decors. 

Lees verder “Malevolent”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
Videoland

Mortdecai

Mortdecai wordt door critici beschouwd als een mindere film uit Johnny Depps oeuvre. En dan druk ik mij nog zachtjes uit. Is het de absurde humor? De snor van Depp? Dat Mortdecai zich qua stijl en toon lijkt te willen richten op een jong publiek, maar er tegelijkertijd seksueel getinte grappen worden gemaakt? Toegegeven, het is even slikken zodra Depps voice-over klinkt. Een aanstellerig stemmetje dat de hele film door doorkletst. Hij is Charlie Mortdecai, een gentleman en kunsthandelaar, getrouwd met Johanna. Martland, een politieagent, betrekt Mortdecai bij de zaak van een vermoorde restaurateur en een verdwenen schilderij. Een schilderij die Mortdecai (als hij het doek in handen krijgt) uit de schulden kan redden. Alleen, hij denkt er niet aan zijn handen vuil te maken.

Lees verder “Mortdecai”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
1001 Movies You Must See Before You Die

Touch of Evil

Het koppige wonderkind Orson Welles bleef na zijn wonderdebuut Citizen Kane films maken, al moest hij vaak een gevecht leveren met de studio’s. Eén van die titels is Touch of Evil. Ditmaal baseert Welles zich op de roman van Whit Masterson (ik ken deze schrijver ook niet) en speelt hij de rol van agent Hank Quinlan. Het duistere verhaal is gelocaliseerd in een grensgebied tussen Amerika en Mexico. Mike Vargas (Charlton Heston als Mexicaan…) zit bij de drugspolitie en moet getuige tegen de broer van Joe Grandi. Als Mike op een avond wat wil gaan eten met zijn vrouw, wordt de auto van een projectontwikkelaar tot ontploffing gebracht. Tot grote irritatie van het korps bemoeit Mike zich met het onderzoek. Hij ontdekt dat Hank dubieuze onderzoekmethodes toepast.

Lees verder “Touch of Evil”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
DVD

Mad Max 2: Road Warrior

Na de eerste Mad Max mocht George Miller zich voor het vervolg (The Road Warrior) uitleven met een groter budget. Dat is te zien. Er zijn betere sets en waanzinnige voertuigen. Het is een echte desolate woestijnwereld geworden. Miller laat een stoet aan freaks voorbijkomen. Mel Gibson is erop vooruitgegaan als eenzame doler die in het voorgaande deel zijn vrouw en kind kwijtraakte. Op zijn zwerftocht in The Road Warrior komt hij ongewild terecht in een machtstrijd over olie. Voor Miller het perfecte excuus voor een stevige actiefilm vol stunts, vuur, pijlen en kogels. En gekte. En latente seksualiteit, benadrukt door de markante pakjes die zowel de helden als de schurken dragen. Met name die leren broeken met ontblootte billen vallen op.

Lees verder “Mad Max 2: Road Warrior”

DeFilmjunk1 reactie
DVD

Masterclass

Hans Teeuwen liet zich in de jaren negentig gelden als ontregelende komiek die het uiterste opzocht in zijn shows. De populariteit werd Teeuwen te veel en hij ging op zoek naar andere mediums om zijn komische waanzin te uiten. Voor Masterclass staat hij achter de camera en laat twee grote acteurs, Pierre Bokma en Peer Mascini, improviseren. Bokma filmt een masterclass waarin Mascini lesgeeft aan een groepje toneelstudenten. Bokma is van te voren gewaarschuwd door Mascinis partner. En er zijn andere acteurs die uitgebreid vertellen hoe traumatiserend de masterclass in kwestie is geweest. Toch, deze eenmalige les moet doorgaan. Tijdens de les twijfelen de studenten zichtbaar over de opdrachten van Mascini.

Lees verder “Masterclass”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen