Er zit weer een mooi filmjaar op. Het werd afgewisseld met toppers, tegenvallers, nieuwkomers en comebacks. FilmBekeken bestaat nog geen jaar maar heeft wel de 10 beste films van 2017 op een rijtje gezet. Inclusief een eervolle vermelding.

Eervolle vermelding: Eraserhead

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hij komt uit 1977, dus eigenlijk telt deze niet meer voor dit filmjaar. Maar dit avangardistische meesterwerk is na veertig jaar nog steeds een nachtmerrie en heeft nog niks aan zijn impact verloren. Hij mag van mij vaker opnieuw worden uitgebracht in de bioscopen.

10: Kedi

Katten die overal op straat en in huizen rondwandelen en menselijke persoonlijkheden krijgen toegedicht door hun verzorgers. Levert dat een boeiende film op? Nou en of. Deze documentaire is aandoenlijk, schattig, ontroerend en grappig. Probeer maar eens niet weg te smelten bij die roze snoetjes en donkere ogen.

9: Manchester by the Sea

Casey Affleck steelt in elke scène de show. Moeiteloos. Hij hoeft niet eens iets te zeggen. Gewoon voor zich uitkijken is al genoeg. In zijn ogen zit zo veel pijn verborgen dat ik hem het liefst een dikke knuffel wil geven. Als hij zijn emoties laat lopen is het verdomd lastig niet mee te snotteren.

8: The Disaster Artist

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De regisseur, hoofdrolspeler, schrijver, producer, enz., waar de film over gaat is en blijft een enigmatisch mannetje met een joekel van een trauma. De regisseur en hoofdrolspeler van deze dramatische komedie zet een zeldzame prestatie neer: ontroering koppelen aan de ongelovige lach.

7: La La Land

Wat de kritieken achteraf ook mogen zijn over deze musical, zelden heb ik zo vrolijk de bioscoop verlaten. Deze titel bruist, borrelt en spat uit elkaar van levensvreugde, tragiek, ontroering en humor. Het einde is wel wat aan de lange kant, maar hé, je kan niet alles hebben.

6: mother!

Het eerste deel kabbelt wat door en verkent zijpaadjes die op het eerste gezicht nergens naartoe gaan. Plotseling wordt het roer omgegooid en escaleert de film in een surrealistische horrortrip. Net wanneer je denkt “erger kan het niet”, gaat deze filmhuisfilm nog wat grenzen over.

5: Dunkirk

Na superhelden en goochelaars achtte de Britse filmer de tijd rijp voor iets totaal anders. Een oorlogsfilm waarin de ervaring centraal staat. De personages hebben niet of nauwelijks een achtergrond en gaan op in de massa. De soundtrack is ontregelend en de beelden claustrofobisch. Een moderne klassieker in het genre.

4: IT

Alle respect voor het origineel, deze remake is een veel betere benadering van de vuistdikke roman. Coming-of-age, geesten, vriendschappen en gepest worden, alle thema’s uit het boek komen aan bod en smeden laag na laag op het horrorverhaal. De onderliggende waanzin broeit onophoudelijk. En de clown is veel enger.

3: Blade Runner 2049

Zou het origineel/eerste deel worden evenaart, of zelfs overtroffen? In deze update/het vervolg sluit de broeierige wereld meer aan bij de huidige tijdsgeest. Er blijven nog wat losse eindjes liggen, toch is dit een prestatie om “U” tegen te zeggen. Het verhaal stelt vragen over kunstmatige intelligentie en waar de grenzen tussen robots en mensen nu eigenlijk liggen. En natuurlijk komt dat ene personage uit het origineel weer terug.

2: Arrival

Wat zou er gebeuren als buitenaardse wezens op aarde landen, en in plaats van oorlog voeren zouden communiceren? Niet met woorden, maar met handgebaren. Saai? Niet met een ontzettend slim verhaal en adembenemende beelden van een ruimteschip waar zwaartekracht geen rol speelt. De plottwist dwingt tot meerdere kijkbeurten en nadenken.

1: Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op het allerlaatste moment kwam deze binnen en eiste direct de eerste plaats op. Fanboys hebben direct hun gal op internet gespuwd en plaatsten lage scores op IMDb. De samenwerking met Disney zou deze saga verpesten, vragen uit het vorige deel blijven onbeantwoord, de altright beweging in Amerika zou achter de negatieve commentaren zitten, je kan het zo gek niet bedenken. Ik had helemaal geen verwachtingen en werd volledig weggeblazen door het verhaal en de actie. Er is humor, drama, aandacht voor details en de opzet voor een grootse finale. Ik mag dan nooit een fan van deze saga zijn geweest, als dit niveau wordt doorgetrokken moet het volgende deel een klapper worden.