
HandPinda#12: Spin
Als het om spinnen gaat heb ook ik mijn grenzen. Lees verder HandPinda#12: Spin
Als het om spinnen gaat heb ook ik mijn grenzen. Lees verder HandPinda#12: Spin
Ik ontmoette vanochtend een Russische man die mij wilde spreken over woorden. Lees verder HandPinda#11: Woorden
Een kort verhaal over verdergaan. Lees verder HandPinda#10: Basisschool
Over een erg leuke middag in Rotterdam. Lees verder HandPinda#9: Gettogether2.0 (Rotterdam)
Ik twijfel nog tussen Auf Einmal en The Crosswind, maar als ik eerlijk ben heb ik even geen fut voor een arthousefilm. Ik heb net mijn laatste schrijfles achter de rug en heb de behoefte de mainstream op te zoeken. In De Filmhallen draait Alien: Covenant. Die is al gerecenseerd door heel bloggend en recenserend Nederland, maar dat kan mij niet zoveel schelen. Ik wil … Lees verder Alien: Covenant
En dat was de laatste schrijfles van het tweede jaar. Over zo’n twee weken mag ik mijn eindwerk inleveren, dus dat wordt nog eventjes knallen. Ik moet even kijken hoe ik dit ga combineren met FilmBekeken. Het kan zijn dat ik het voor die twee weken even laat liggen, of dat ik in plaats van recensies HandPinda’s of andersoortige stukken publiceer. Na drie juni krijgt … Lees verder Laatste schrijfles
David Bowie is een van de artiesten waar we vorig jaar afscheid van moesten nemen. Als muzikant vond ik hem altijd maar een vreemde kerel, al was het maar omdat ik hem niet goed in een genre wist te plaatsen. Voor rock vond ik hem te soft, het neigde eerder richting folk of akoestisch. Maar het is dus glamrock. Ook weer zo’n vage benaming omdat … Lees verder Bowie: The Man Who Changed the World
Wat doe je op een vrijdagmiddag als je vrij bent van je werk? Ikzelf ga eerst het nieuwste album van Linkin Park (One More Light) en Mark Lanegan kopen (Gargoyle), om daarna nog Kriterion een bezoek te brengen. Ik besluit te gaan voor de documentaire I Am Not Your Negro, gebaseerd op een idee van James Baldwin en ingesproken door Samuel L. Jackson. Ik heb nooit … Lees verder I Am Not Your Negro
Dankzij mijn briljante planningstalent moet ik het vanavond doen met een niet al te lange film. Netflix biedt uitkomst met Lovesong, een film van So Yong Kim die krap anderhalf duurt. In de hoofdrollen spelen Jena Malone en Riley Keough, twee actrices die ik erg waardeer. De regisseuse ken ik dan weer niet, ze schijnt nogal bekend te zijn in de meer realistische stroming, waarin film wordt teruggebracht tot de … Lees verder Lovesong
Als je film wordt vergeleken wordt vergeleken met het werk van Michael Haneke (zie trailer onderaan), heersen wel de nodige verwachtingen. Ironisch genoeg had ik juist geen verwachtingen bij A Teacher van Hannah Fidell, over een lerares en een student die een affaire met elkaar krijgen. Zo’n film kan makkelijk resulteren in softpornachtige rotzooi. Maar Fidell is niet zozeer geïnteresseerd in stomende seksscenes als in … Lees verder A Teacher