Fahrenheit 11/9

Tegenover Cinecenter, waar ik Fahrenheit 11/9 ga kijken, heeft zich een kleine massa verzameld. Kennelijk gaat hier vanavond een folkrockband spelen. Misschien dat ik ze een luisterbeurt ga geven. Mijn aandacht gaat echter eerst uit naar de nieuwste documentaire van Michael Moore, waarin de huidige president van Amerika wordt ontleed.”Was it all just a dream?” vraagt Moore zich hardop af bij de beelden van de verkiezingen van 2016. Die vraag stelde hij zich ook al in voorganger Fahrenheit 9/11.  Eerst komt Rick Snyder onder Moores loep te liggen. Snyder is een steenrijke zakenman die zich in de hogere regionen van de politieke wereld weet te werken.

Lees verder “Fahrenheit 11/9”

Boven Is Het Stil

Als Helmer in het begin van Boven Is Het Stil zijn vader uit bed haalt, is het net een ongemakkelijke dans tussen vader en zoon. De stugge, zwijgzame zoon doet zijn best zijn vader te helpen, de vader murmelt en laat zich maar dragen. Die nukkige verhouding blijft als een motief terugkomen. Helmer schermt zijn vader af van de buitenwereld en weigert elke vorm van hulp. Iedereen die naar de oude man vraagt krijgt hetzelfde antwoord: het gaat goed met zijn vader. Hij is niet ziek, gewoon oud. Klaar. Punt. Helmer gaat intussen verder met werken op de boerderij. Er moeten immers koeien worden gemelkt, ezels teruggezet in de weide, schapen gehoed, en meer van dat soort zaken. 

Lees verder “Boven Is Het Stil”

Dumbo

Zoals het hoort in sprookjes wordt Dumbo in een bundeltje door de ooievaar bij zijn moeder gebracht. Als zijn bundeltje openvouwt valt direct iets op: zijn oren. Die zijn reusachtig. Met zijn oorvleugels is het olifantje het middelpunt van spot, zelfs kinderen zetten hem voor gek. Zijn moeder wilt hem beschermen en komt daardoor in isolement terecht. De andere olifanten willen niets met hem te maken te hebben en sluiten hem buiten. Zijn enige vriend is Timmy, de circusmuis. Dumbos lot lijkt te keren als hij een bijzonder takent blijkt te hebben: zijn flaporen maken het hem mogelijk om te vliegen. Dat talent komt trouwens later aan bod, in het laatste kwartier van de film. Ik vraag mij af hoe een getekend olifantje er jaren later nog in slaagt een publiek te vinden.

Lees verder “Dumbo”

Next Stop Wonderland

Met het mistroostige Session 9 en de duistere The Machinist bewees Brad Anderson een fantastische thrillerregisseur te zijn. De romantische komedie Next Stop Wonderland is, ongelooflijk genoeg, zijn debuut. Uit de losse pols filmt hij de liefdesperikelen van verpleegster Erin, die in het begin wordt verlaten door haar vriendje. Erins moeder weet zeker dat haar dochter hulp kan gebruiken en plaatst een contactadvertentie in de krant. Het gevolg is dat er veel mannen naar haar bellen. Heel erg veel mannen. Anderson gooit ook loodgieter Alan in het verhaal. Hij wil graag hogerop komen en zit daarom met zijn neus in de studieboeken. Natuurlijk worstelt ook hij met de liefde, natuurlijk kruisen hun paden. 

Lees verder “Next Stop Wonderland”

The Happiness of the Katakuris

Ik kan een rariteitenkabinet absoluut waarderen. Vandaar dat ik hooggespannen verwachtingen had bij The Happiness of the Katakuris, een horrorkomediemusical geregisseerd door Takashi Miike. Het gaat over een gezin dat een soort herberg runt in de bossen en smachtend uitkijkt naar de eerste gasten. Als die arriveren sterven ze stuk voor stuk een al dan niet genante dood. De film begint met een kleianimatie, ondersteund door vrolijke orgelmuziek. Een soort kruising tussen een insect en een elf valt in de soep van een vrouw, het wezentje trekt haar tong eruit, vliegt weg, wordt opgegeten door een kraai, barst uit een ei barst en wordt weer door een kraai opgepikt om te eindigen bij de familie Katakuris. Lees verder “The Happiness of the Katakuris”

The Dead Zone

The Dead Zone is één van Stephen Kings intrigerendste boeken en verfilmd door David Cronenberg. Ik kan het echter niet Cronenbergs beste film noemen. Misschien omdat het meer op drama leunt dan op zijn typerende bloederige horror. Of omdat het boek emotioneel dieper snijdt dan de film. Het verhaal en het hoofdpersonage blijven nochtans trouw aan de roman. Centraal staat Johnny Smith, een leraar die verloofd is met studente met Sarah. Niets staat hun gelk in de weg, tot hij slachtoffer is van een gruwelijk autoongeluk. Hij komt in een coma terecht. Vijf jaar later ontwaakt hij ontdekt een bijzondere gave rijker te zijn geworden: als hij iemands hand schudt kan hij het verleden en toekomst van die persoon zien.

Lees verder “The Dead Zone”

Donnie Darko

Geschreven door Merlijn de Reiger Pieterse

Iedereen die Donnie Darko heeft gezien weet dat deze mysterieuze thriller tot diepe discussies over interpetatie van de film kan leiden. Waar mensen, als het over films gaat, het vaak discussiëren over hoe goed of slecht een film was, ligt het vraagstuk bij Donnie Darko wat ingewikkelder. Als de aftiteling verschijnt rijst niet zozeer de vraag of deze film de moeite waard was, maar zijn er eerder knagende vraagstukken als: “Het verhaal lijkt rond te zijn, maar wat moet ik met de overige informatie, de scenes die gevoelsmatig niet belangrijk waren voor het plot? Wat hebben een paralel universum, een vliegtuigmotor en tijdreizen te maken met het redden van de wereld?” En bovenal: “Héb ik het verhaal eigenlijk wel helemaal begrepen?”.

Lees verder “Donnie Darko”

The Nun

Ik ben nog steeds van mening dat de Dolby Cinemazaal van Pathe de Munt een overgewaarde zaal is. Maar The Nun draaide vandaag alleen daar op een voor mij gunstig tijdstip. Het is een horrorfilm die verdieping moet bieden over Valak, een demon die voor het eerst is geïntroduceerd in The Conjuring serie, medegeschreven en geregisseerd door James Wan. The Nun is een spinoff. Hoewel er nu iemand anders achter de camera staat (Corin Hardy) is de filmstijl hetzelfde. Gelikt, een continu onheilspellende sfeer, jump scares, en een verhaal waarvan de stukjes op het eind in elkaar klikken. Het begint met een zuster die met een strop om haar nek uit het raam van een klooster springt. 

Lees verder “The Nun”

Tangerine

Een film in zijn geheel opgenomen met Iphones. Kan dat? Sean Baker bewijst van wel en heeft er drie gebruikt om Tangerine draaien. Nog meer dan met een handheldcamera krijgt dit bijzondere debuut een ongepolijst uiterlijk. Prostituee Sin-Dee is nog maar net vrijgelaten uit de gevangenis. In de eerste scène vertelt beste vriendin Alexandra dat Sin-Dees pooierliefje Chester is vreemdgegaan. Sin-Dee ontvlamt in razernij en zweert wraak. Ze holt de zonovergoten straten van California op, op zoek naar Chester en zijn minnares. Over diezelfde straten rijdt Razmik met zijn taxi, op zoek naar transgender prostituees, terwijl zijn vrouw en dochter thuis zitten.

Lees verder “Tangerine”

Mandy

Panos Cosmatos debuteerde in 2010 met Beyond the Black Rainbow, een sciencefictiontrip die helaas onder de radar is gevlogen. Nicolas Cage beleefde de afgelopen jaren een roerige carrière met zowel sterke als minder sterke titels. De twee mannen zijn voor Mandy de samenwerking aangegaan. Het resultaat is een krankzinnig, explosief en surrealistisch meesterwerk. Cage speelt de rol van Red Miller. Samen met zijn geliefde Mandy Bloom (Andrea Riseborough) woont Red in het bos. Als zij wordt ontvoerd en vermoord door een groep doorgedraaide “Jezus freaks” (om Red te citeren) gaat hij op wraaktocht. Verwacht psychedelische synthesizermuziek, bloed, een maniakale Cage, nog meer bloed, scherp contrasterende kleuren, en nog veel meer bloed.

Lees verder “Mandy”