Met Revenge of the Sith, de trilogieafsluiter van de eerste drie Star Wars episodes, gaat George Lucas nog dieper in op de transformatie van Anakin Skywalker naar Darth Vader. Net als in Attack of the Clones had dit een fascinerende sciencefictionfilm kunnen opleveren, Anakin wordt nog steeds als puberale herrieschopper neergezet. En dan is er nog de karikaturale kanselier Palpatine die graag de macht wil hebben, en de kwetsbare Anakin opzet tegen de Jedi. De Jedi vertrouwen op hun beurt Palpatine niet en vragen Anakin om voor hun te spioneren. Helaas voor hun is de invloed van Palpatine te sterk en begint de duisternis harder aan Anakin te trekken.
Wat in de vorige twee delen al duidelijk was wordt nu onderschreven: Lucas is geen goede scenarist. Hij legt zijn personages hele lappen teksten in de mond en laat iedereen keuvelen over de dramatische ontwikkelingen. Het acteerwerk is ook erg onevenwichtig. Zo is Samuel L. Jackson erg onderkoeld als een van de Jedi, terwijl Ian McDiarmid alles uit de kast haalt om Palpatine nog cartoonesker te maken dan dat hij al was.
Nog een pijnpunt is de aanwezigheid van Christensen. Met werkelijk tenenkrommende dialogen verwoord hij zijn romance met Padmé, terwijl er nog niets van chemie te voelen valt. Hij loopt rond met een gefronst voorhoofd om zijn innerlijke worstelingen te symboliseren en heeft hoogoplopende ruzie met Obi-Wan. Die wil dat Anakin wordt losgeweekt van de lonkende duisternis, helaas slaagt hij niet in zijn pogingen. Het mondt uit in een, toegegeven, indrukwekkend gevecht tussen de twee Jedi, compleet met een heuse lavastroom. Het einde, waarin Anakin jankt dat hij zijn meester haat, is dan weer minder. De scène waarin hij in zijn iconische pak wordt gehesen zou de grote climax moeten vormen, ik blijf maar de getergde kop van Christensen voor mij zien. Intimiderend is anders. Hij is serieus de man met het masker, de grote badguy van het universum, wiens raspende ademhaling nog altijd wordt geimiteerd? Nee. Dat gaat er bij mij dus echt niet in.
Ik dacht nog dat Attack of the Clones een matige score verdiende, Revenge of the Sith is nog veel erger. Hadden de eerste twee delen nog mooie sets en effecten om de aandacht af te leiden, ook dat gaat hier tegenstaan. Het is gewoon niet genoeg om te imponeren met visuele foefjes als het verhaal en de personages zo verschrikkelijk doodslaan. Dit hadden de afsluiting van een klassieke trilogie kunnen zijn geweest, in handen van Lucas wordt het te harkerig uitgewerkt.
George Lucas/Hayden Christensen en Ewan McGregor