Privédetective Harry Angel krijgt een dringende opdracht van Louis Cypher. Deze mystieke verschijning heeft een contract met zanger Johnny Favorite, die na verblijf in een ziekenhuis spoorloos is verdwenen. Omdat hij zijn contract met Louis nooit is nagekomen, moet Johnny worden opgespoord. Harry gaat akkoord en begint een zoektocht die hem naar het broeierige New Orleans brengt. Hoe dichter hij bij de zanger komt, hoe meer doden er vallen. De film krijgt ook nog eens een sensuele ondertoon als Angel de dochter van Johnny ontmoet: de zeventienjarige Epiphany. Bij hun eerste ontmoeting is er direct seksuele chemie die later zal exploderen.
Hoe simpel de plot ook klinkt, de zijpaden die de vertelling omringen zijn allesbehalve eenvoudig te duiden. De lijn tussen droom en realiteit wordt steeds dunner, tot ook Harry zich gaat afvragen wat er in godsnaam aan de hand is. Begint hij gek te worden, zijn er krachten in het werk waar hij geen kennis van heeft? Er wordt Voodoojargon gesproken en er zijn macabere rituelen die niet verder worden toegelicht. Het komt de sfeer ten goede, het roept ook vragen op. Wie is bijvoorbeeld die advocaat van Louis? Hoe is Epiphany nou zwanger geworden? En waar slaan Harry’s nachtmerriebeelden op?
Angel Heart is ontegenzeggelijk de film van Mickey Rourke. Hij weet een hypnotiserende vertolking geeft van de morsige Harry. Net als James Dean heeft Rourke een nonchalante aanwezigheid. Zijn dialogen weet hij te brengen alsof hij ze ter plekke uit zijn mouw schudt. Wat hij ook doet of zegt, hoe hij zich ook door de scènes beweegt, er zit een sterke vanzelfsprekendheid in. Een grote verrassing is Lisa Bonet, die voor deze rol nog de onschuldige Denise speelde in The Cosby Show. Na haar verschijning in Angel Heart hoefde ze niet meer naar die serie terug te keren. Robert de Niro is ijzingwekkend als Louis Cypher, van wie je nooit weet wat zijn werkelijke bedoelingen zijn.
het optreden van robert de niro was zo naargeestig, dat men hem op de set ontweek
Regisseur Alan Parker leeft zich intussen uit met beelden die zijn volgestopt met verwijzingen naar religie, occultisme en hekserij. Die verwijzingen zijn zowel subtiel als, nou ja, minder subtiel, en geven Angel Heart zijn surrealistische smaak. De titel is geneigd zich als een filmische ervaring te presenteren, waarin het verhaal ondergeschikt is (de ontknoping wordt haastig door een personage uitgelegd), Angel Heart weet wel zwarte magie, thriller en mysterie aan elkaar te knopen. Als Angel Heart is afgelopen, blijft het sfeertje nog even rondhangen. Al weet ik hoe het afloopt, dit is nu zo’n film die ik graag meerdere malen zie.
Alan Parker/Mickey Rourke en Lisa Bonet
2 gedachten over “Angel Heart”