Charlie Kaufman is het soort auteur wiens signatuur altijd zichtbaar is. Ook wanneer hij een animatiefilm maakt. Zoals in dit geval Anomalisa, waarin grijze eentonigheid domineert. Middelpunt van aandacht is Michael Stone, een schrijver die bekend is om zijn boek over klantenservice. Hij wordt als beroemdheid beschouwd en geeft regelmatig lezingen over het onderwerp. In een hotel ontmoet hij de verlegen Lisa, op wie hij meteen verliefd wordt. David Thewlis heeft de stem van Michael voor zijn rekening genomen en weet van het poppetje een echt personage te maken. Intussen legt Kaufman Michael op de pijnbank en schroeft het pijngehalte steeds verder op.
Kaufman houdt ervan een vervormde wereld op te roepen, eentje die is ontspeend van elke vorm van blijdschap en kleur. Michael is radeloos op zoek naar iets van betekenis, naar een doorbreking van de eentonigheid. Zijn dromen staan vol van paranoïde en bij zijn lezing krijgt hij een zenuwinzinking.
Een belangrijke reden voor Michaels geagiteerde houding is dat iedereen voor hem hetzelfde klinkt. Zijn wereld is op deze manier erg monotoon. Iedereen heeft dezelfde stem: zijn vrouw en zoontje, zijn vroegere vriendin, het personeel in het hotel, letterlijk iedereen. Michael is zelf ook niet de makkelijkste. Alles moet gaan zoals hij het wil en wanneer de controle hem dreigt te ontglippen kan hij alleen maar zuchten en kreunen. Als hij in zijn hotelkamer een oude vlam opbelt vraagt hij zich geen moment af hoe dit voor haar voelt. Wanneer ze vraagt waarom hij haar destijds verliet kan hij daar geen antwoord op geven. Wél stelt hij voor naar zijn kamer te gaan waarop ze kwaad wegloopt. Hoe dúrft hij zoiets te vragen.
de eerste animatiefilm met een “rated r” die is genomineerd voor de oscar voor beste animatie
Dan komt Lisa in zijn leven, gestemd door Jennifer Jason Leigh. Wat blijkt: zij heeft een andere stemklank. Eindelijk wordt Michaels eensoepige wereld doorbroken met een tegendraads smaakje. Ze spenderen de nacht, wat resulteert in de meest tedere liefdesscène die ik ooit heb gezien. In een animatiefilm, godbetert. Al snel wordt ook dit smaakje hem gewoon en beseft Michael dat zij toch niet de oplossing is voor zijn grijze wereldbeeld. Tijdens het ontbijt zit Michael haar vooral kritiek te geven op haar eetgewoontes en dat zij een controlerende natuur heeft. Op het eind doolt hij nog immer rond in zijn depressie.
Anomalisa is geen titel die eropuit is een breed publiek te behagen. Het is een aparte film waar meerdere kijkbeurten vereist zijn om Michaels wereld binnen te dringen. Als je dat wil, uiteraard. De makers hebben met deze animatie hoe dan ook een monumentale prestatie geleverd.
Duke Johnson & Charlie Kaufman/David Thewlis en Jennifer Jason Leigh