Jarenlang had ik het idee dat de gemiddelde filmrecensent een snob was. Tot ik rond 2012 The Nostalgia Critic op YouTube ontdekte. Doug Walker, die het typetje bedacht, liet het beeld van de zichzelf serieus nemende criticus kantelen. Zijn specialisme: nostalgische films. Eerst van decennia geleden, sinds een paar jaar ook van het nieuwe millennium. Steevast gekleed met een jasje, petje en stropdas, legt hij de kijker haarfijn uit waarom de besproken film wat hem betreft het daglicht niet mag zien. In plaats van simpelweg de film analyseren, maakt hij er een hele show van.

Tijdens de bespreking propt hij meerdere sketches bij elkaar, bedacht door hemzelf en zijn broer Rob, uitgevoerd door verschillende komische acteurs, zoals Malcolm Ray en Tamara Chambers. Alhoewel hij absoluut weet waar hij het over heeft, heb ik hem nooit gezien als snob, of behorende tot de elite. Walker zit niet in een ivoren toren, van waaruit hij snoeverig neerkijkt op het publiek. Hij is eerder een filmnerd die op hysterisch-humoristische wijze zijn filmliefde deelt met het publiek.

Ik heb mijzelf nooit beschouwd als “komische” recensent. Laat staan dat ik mij comfortabel voel voor de lens van de camera. Mijn montagevaardigheden laten eveneens te wensen over. Toch heeft Walker invloed op mij gehad als criticus. Als hij dit kon, dan zou ik dit toch ook kunnen? Wat weerhield mij ervan om mijn eigen platform op te starten, om zelf eens in de pen of toetsenbord te klimmen en mijn mening kenbaar te maken? Het duurde tot 2017 vooraleer ik daadwerkelijk de stap zette. Walker plantte jaren geleden al het zaadje.

The Nostalgia Critic heeft een loyale fanbase opgebouwd en is nog altijd een genot om naar te kijken.

Soms vraag ik mij af of Walker die status van “iedereen kan recenseren” inmiddels ontstegen is. Want hij is nu wel een internetpersoonlijkheid, met miljoenen fans over de wereld. Walker heeft aangegeven een groot fan te zijn van wijlen Roger Ebert, en ergens zie ik hem wel als komische opvolger van deze legendarische criticus. Is hij toch heimelijk naar die ivoren toren geslopen? Is hij daar door zijn bekendheid terechtgekomen? Aan de andere kant is Walker nog altijd dezelfde recenserende grappenmaker gebleven, die er helemaal geen probleem mee heeft zichzelf voor schut te zetten. Bovendien geeft hij zelf aan: mocht jij deze film goed vinden, houden zo!

Als The Nostalgia Critic is Walker alweer veertien jaar bezig om zijn publiek te bedienen. Dat is erg lang. Er waren wat minder periodes, het lijkt nu het erg goed te gaan. The Nostalgia Critic heeft een loyale fanbase opgebouwd en is nog altijd een genot om naar te kijken. Ik hoop dat ik over veertien jaar een dergelijke status heb bereikt.

Klik hier om de show zelf te zien.

Regie: Doug Walker. Met: Doug Walker en Rob Walker