Ofwel je vindt hem fantastisch, ofwel je vindt hem raar: Frank Zappa, iedereen heeft wel een mening over hem. Ik wist vaag iets van hem af. Pas toen ik achter zijn status als gitarist kwam (“Rolling Stone” heeft hem uitgeroepen als één van de beste gitaristen aller tijden) besloot ik mij in hem te verdiepen. Hij is inderdaad vrij excentriek, maar ook een creatief genie die de meest uitzinnige muziek heeft gemaakt. Daarbij was Zappa bepaald niet op zijn mond gevallen en was hij een vurig voorstander van de vrije meningsuiting en tegenstander van censuur. Thorsten Schütte besloot verschillende interviews bij elkaar te rapen en aaneen te rijgen voor een documentaire. Eat That Question: Frank Zappa in His Own Words. Tussen de vraaggesprekken door heeft Schütte concertbeelden verweven, zodat we ook wat van de muziek meekrijgen.
Het is apart te kijken naar een documentaire zonder de zogenaamde “talking heads” of een voice over. We gaan van interview naar interview, zien Zappa optreden, cynische antwoorden geven aan journalisten en zich opwinden. Het gaat over politiek, muziek, hippies, religie en het belang van vrije creatieve uiting. Dankzij zijn neutrale gezichtsuitdrukking is niet altijd duidelijk of hij serieus is of een grapje maakt. Maar het zorgt gegarandeerd voor humoristische momenten.
De concertbeelden zijn een stuk rauwer: gedompeld in zwartwit of felle kleuren zuigen de optredens je in de geest van Zappa. Dit wordt versterkt door de nerveuze muziek die balanceert op het randje van psychedelie. Het zorgt voor een aangename afwisseling.
Schütte heeft vooral de verschillende gezichten van Zappa willen laten zien. Dat is goed gelukt. Zo zien we hem in de weer als componist, maar ook als dirigent en regisseur. Aan de ene kant is het interessant dit allemaal te weten, aan de andere kant blijft het aan de oppervlakte. Je krijgt wel diverse kanten van iemand te zien, nergens gaat het de diepte in. De documentaire duurt bovendien slechts anderhalf uur. Voor een ongrijpbaar figuur als Zappa is dat echt te weinig.