Jeanne du Barry is beschaduwd door controverse. Dat heeft vooral te maken met Johnny Depp, die in de rol van Louis XV zijn grote terugkeer beleefd. Althans, dat is de bedoeling. Omdat ik nu eenmaal mijn eigen mening over Depp heb moest ik voor Jeanne du Barry over een hele hoge drempel stappen. Ik vroeg mij überhaupt af of ik hem wel wilde kijken. Aan de andere kant was dat juist een argument om Jeanne du Barry een kans te geven. Wie weet is het wel degelijk een goede film en staat Depp weer als vanouds te schitteren. Regisseuse en hoofdrolspeelster Maïwenn neemt ons mee naar het Frankrijk van 1743.
De voice-over vertelt ons over Jeanne, een buitenechtelijk kind dat vroeg haar seksuele kracht ontdekt. Later dringt zij als courtisane het koninklijk hof binnen en windt zij Louis XV moeiteloos om haar vingers.
Alhoewel ik klaar zit om Jeanne du Barry een kopje kleiner te maken, moet ik algauw toegeven dat Maïwenns regie en spel best solide zijn. Het paleis wordt verbeeld als een weelderige plek vol politieke spelletjes en oerconservatieve ideeën (een vrouw in mannenkleren… help!). Jeanne is een overlever, diep getraumatiseerd door een verrotte jeugd, gevormd door de krassen op haar ziel. Dit kostuumdrama combineert prachtige beelden met doorleefd drama. Het is beter dan ik verwachtte. Veel beter.
Alleen, zou dat ook zo blijven? Want dan laat Depp zich zien.
Het goede nieuws is dat de kwaliteit van Jeanne du Barry Depps schandalenstorm naar de achtergrond drukt. Hij ziet er alleen niet uit alsof het hem iets kan schelen. In tegenstelling tot de soepele en charismatische Maïwenn oogt Depp als een mechanisch bewegende pop. Of een slaapwandelaar met opgeblazen kop en lelijke make-up.
Maar daar kan een reden achter schuilen. Het leven van Louis XV werd minutieus geregisseerd. Ik kan mij heel goed voorstellen dat iemands persoonlijk dan op den duur wegschuurt. Waarom nog langer nadenken als je leven voor je wordt geleefd? Vanuit dat oogpunt is Depps slaapwandelspel verklaarbaar. Gewoon de instructies opvolgen. Verder niets.
Dit heeft wel tot gevolg dat Maïwenns personage veel meer emotionele diepgang krijgt. Voor mij is het zoveel makkelijker om sympathie te hebben voor de nieuwe hofdame die er alles aan doet om de koning voor zich te winnen. Tragisch zijn de scènes waarin andere hoffiguren haar genadeloos treiteren en buitensluiten. Jeanne is allesbehalve heilig. Maar wel een mens. Louis XV… Hij loopt ook rond. Dat is alles wat ik over hem kan zeggen.
Ondanks de aanwezigheid van een controversieel verklaard acteur is Jeanne du Barry wat mij betreft een uitstekende film. Ik zou hem aanraden. Of het ook Depps terugkeer markeert? Ik denk dat daar wel meer voor nodig is dan deze rol. Want laat er geen misverstand over bestaan, Jeanne du Barry is eerst Maïwenn. En dan pas Depp.
Je kan mij volgen via Facebook, X, Instagram en Letterboxd.