Ik kan mij nog redelijk herinneren hoe What Lies Beneath in 2000 gepresenteerd werd. Een mysterieuze spookthriller met in de hoofdrollen Harrison Ford en Michelle Pfeijffer. Om één of andere reden duurde het vierentwintig jaar voor ik hem eens opzette. Conclusie? Ik heb bijster weinig gemist.

Niet alleen duurt het ergerlijk lang voor het allemaal een beetje op gang komt, ik krijg ook het idee dat Robert Zemeckis iets te enthousiast heeft geleend van verschillende klassiekers. Rear Window. Psycho. Zowel visueel alsop narratief gebied wordt vrolijk leentjebuur gespeeld.

Het is daarnaast ook duidelijk dat het oorspronkelijke scenario, geschreven door Sarah Kernochan, langs verschillende handen en meningen is gegaan, om uiteindelijk op de tafel van Zemeckis te belanden. Het resultaat is een lelijk log knutselwerk van verschillende ideeën die zich moeizaam voortsleept naar het slot.

Ik vind dat zo verschrikkelijk zonde. What Lies Beneath verdient geen originaliteitsprijs, het had een meer respectvolle behandeling verdient. Waarom iets zo vaak herschrijven als het toch leidt tot een onsamenhangende en veel te uitgesponnen mysterie dat echt niet zo denderend is als het zich voordoet.

Ik kwam er trouwens veel later nog achter dat What Lies Beneath ook erg veel gekopieerd zou hebben van Of Ghosts and Angels, een aflevering van de serie Charlie’s Angels. Waarom zou je, als je al een script hebt waar zoveel moeite in is gestoken?

Als ik die episode weet te vinden, wie weet dat ik er dan een stukje aan besteed. Voor Zemeckis’ mysterieuze spookfilm hou ik het op één ster.