Rolling Stone begint zijn bespreking van Don’t Look Up met de volgende twee zinnen: “Adam McKay knows you’re angry. He’s angry too.” Die laatste woorden kan ik beamen. McKay is angry. Heel erg angry. De Netflix-film gaat over astronomen Randall Mindy (Leonardo DiCaprio) en Kate Dibiasky (Jennifer Lawrence) die een enorme komeet ontdekken. De euforie gaat over naar verbijstering als zij zich realiseren dat de komeet over zes maanden de aarde raakt, met massa-extinctie tot gevolg. Als bij Randall en Kate de eerste paniekgolf is weggerold lichten zij de hogere instanties in.

Later zitten zij tegenover de president (Meryl Streep) om het slechte nieuws te brengen. Tot hun frustratie is haar reactie nogal laconiek, waarop de president zich verdedigt. Hebben de twee enig idee hoe vaak doemvoorspellers aan de noodbel trekken? Als hun gelijk evengoed is bevestigd wordt er eindelijk actie ondernomen. Maar ook dat gaat niet helemaal zoals Randall en Kate hadden verwacht.

Zo komt de wereldvreemde tech-tovenaar Peter Isherwell (Mark Rylance) zich met de komeet bemoeien. Nieuwszenders behandelen het bericht als een spannend item waar lucht in moet worden geklopt. Als Randall en Kate hun verhaal mogen doen bij een populair programma, wordt ze op het hart gedrukt vooral niet al te serieus te doen. Kate kan het niet geloven. De wereld zal over een half jaar tot puin zijn geslagen en iedereen doet alsof er niets aan de hand is? Waarom is niemand bang? In paniek? Straks is iedereen dood, dringt dit dan helemaal niet door?

Ik geef Rolling Stone gelijk dat het een boze film is, in tegenstelling tot de lauwe bespreking vind ik Don’t Look Up geslaagd.

De bevolking reageert hoe dan ook wantrouwend. Als die komeet echt op ons afkomt, waarom is hij dan niet te zien? Is het niet gewoon fake-news? Bovendien wordt er door andere “wetenschappers” iets heel anders beweert. De ontkenners, die de beweringen afdoen als bangmakerij, roepen op om vooral naar beneden te kijken. “Don’t look up!” Niets aan de hand mensen, de wereld blijft heus nog wel draaien, gewoon doorgaan met je dagelijkse leven.

McKay, die duidelijk geen hoop meer heeft voor de mensheid, overgiet Don’t Look Up met cynisme. Ik kan dat wel waarderen. Geregeld moest ik hardop gelachen om de zwartkomische verwikkelingen waar Randall en Kate mee te maken kregen. McKay laat de ernst van de boodschap (het einde van de wereld) zo sterk botsen met de idiote realiteit (het optreden in het populaire programma resultereert in memes), dat er vanzelf zwartgallig absurdisme ontstaat. Het griezelige is nog dat McKay niet eens zoveel verzint. Vervang de naderende komeet met de klimaatproblematiek en Don’t Look Up komt ineens erg dicht bij huis.

Er zijn wel dingen die in mijn ogen beter hadden gekund. Randy ontpopt zich zo halverwege de film tot populaire wetenschapper bij wie de roem naar het hoofd stijgt. Hij geeft zich over aan een affaire en gaat wel erg ver mee in de bedenkelijke plannen van Peter. Ik vond dit niet helemaal passen bij Randalls persoonlijkheid en vermoedde dat hij op die momenten McKays spreekpop was. Alsof Randy de ideeën van de regisseur moest vertolken. Het voelde wat geforceerd.

Het zijn de toegewijde optredens van DiCaprio en Lawrence en de messcherpe humor die deze cynische rampenfilm zeer de moeite waard maken.

Over ideeën gesproken, McKay moest erg veel kwijt. Misschien te veel. De ideeën worden aangestipt maar niet allemaal even goed uitgewerkt. Ik had liever gezien dat McKay had gesnoeid, een paar sterke onderwerpen had uitgekozen en zich daarop had geconcentreerd. Nu ontstaat er een wankele toren die op het einde door de komeet wordt weggeblazen. Ook lopen de emoties niet helemaal in lekker in elkaar over. Don’t Look Up is dan weer een aardedonkere komedie en dan weer een gevoelig drama. Die omschakelingen hadden soepeler gemogen.

Het zijn de toegewijde optredens van DiCaprio en Lawrence die deze cynische rampenfilm zeer de moeite waard maken. En de messcherpe humor. Ik geef Rolling Stone gelijk dat het een boze film is, in tegenstelling tot de lauwe bespreking vind ik Don’t Look Up geslaagd. Je moet wel zin hebben in McKays cynisme.

Regie: Adam McKay. Met: Leonardo DiCaprio en Jennifer Lawrence