Als de eindcredits van Ludo over het scherm rollen, vraag ik mij af waar ik in godsnaam naar heb gekeken. Een soort combinatie van een wellustige tienerfilm, een horrorfilm, en veel Lynchiaanse beelden die een surrealistische, haast psychedelische sfeer oproepen. Het is ook rommelig. Soms gebeurt er zoveel in een shot dat het lastig is bij te houden wat er gebeurt. Het acteren is ook niet … Lees verder Ludo