Soms loop ik een bioscoopzaal uit en vraag mij af wat ik eigenlijk heb gezien. Neem The Beguiled bijvoorbeeld, de nieuwste van Sofia Coppola. De film speelt zich af tijdens de burgeroorlog in Amerika. Een gewonde soldaat, McBurney, komt terecht op een meisjesschool om daar op te knappen. Buiten loopt hij het risico gevangen te worden genomen. Hoe langer hij binnen kan zitten, hoe gezonder het voor hem is. Maar hij is niet de enige die hier zit. Een handjevol leerlingen is achtergebleven en worden beschermd door Miss Martha. Terwijl McBurney opknapt speelt hij de meisjes tegen elkaar uit en ontstaat een broeiende situatie van jaloezie. De bliksem is vooral voelbaar tussen McBurney en Edwina en McBurney en Alicia.
Het is leuk om naar zoiets te kijken, toch blijf ik op mijn honger zitten. Wat is de reden dat McBurney chaos veroorzaakt? Waarom kiest hij toch voor Edwina? Coppola weet een smakelijk broeipotje klaar te maken, de smaak is te dun om echt te blijven hangen. Er ontbreken motivaties, een achterliggende gedachte. Nu is het een donker gotiek verhaaltje over vrouwen die voor zichzelf opkomen. Thats it. Voor een filmmaakster die eerder Lost in Translation maakte verwacht ik toch wel iets meer.
Sofia Coppola/Colin Farrell en Kirsten Dunst