Een hoogtepunt uit Triangle of Sadness is een meesterlijke dialoog die ook in de trailer zit. Een gast op een jacht beklaagt zich bij de kapitein over de vieze zeilen. Ze zien er zo grauw uit, zonde van het uitzicht. Ietwat van zijn stuk legt de kapitein uit dat dit jacht een gemotoriseerde boot is. Dus… er hangen geen zeilen. Na een korte, ongemakkelijke stilte … Lees verder Triangle of Sadness
Naast zijn regiewerk is Quentin Tarantino ook als pure scenarist bezig geweest. Denk bijvoorbeeld aan True Romance, gedraaid door Tony Scott. Zo was het ook met Natural Born Killers, waar Oliver Stone achter de camera stond. Het verschil met Scott is dat Stone het script helemaal naar zijn hand zette. Dit tot grote frustratie van Tarantino. De film gaat over Mickey (Woody Harrelson) en Mallory … Lees verder Natural Born Killers
Bij het noemen van Bonnie en Clyde zal direct worden gedacht aan het populairste gangsterduo ooit. Al lieten ze een bloederig spoor van afgeschoten agenten en winkeliers achter, toch beschouwde het volk ze als helden. En zo zijn ze ook vaak neergezet in films: als de Robin Hoods van hun tijd. Ze steelden van de bankieren en gaven terug aan de armen. The Highwaymen vertelt … Lees verder The Highwaymen
Zoveel sterren geven de lezers aan deze film.
Ik geloof geen tel dat de personages in The People vs. Larry Flynt accuraat worden weergegeven. Zeker het hoofdpersonage, Larry Flynt, roept vraagtekens bij mij op. Alsof de makers flexibel met zijn levensverhaal zijn omgegaan. Dat blijkt inderdaad zo te zijn, als ik achteraf wat informatie over hem opzoek. Maar dat maakt van deze biopic, gedraaid door Milos Forman, geen slechte film. Integendeel. Forman start in Larrys jeugd, als hij straatarm opgroeit en samen met broertje Jimmy geld probeert te verdienen. Nadat Larry tegen zijn broertje zegt dat hij gewoon eerlijk zijn dollar wil binnenhalen, maakt Forman een sprong naar de toekomst. De gebroeders Flynnt zijn eigenaar van een stripteasebar.
Ik vraag mij af wat er aan de hand is met Naomi Watts. Ze was fantastisch in Mulholland Drive, 21 Grams en de derde serie van Twin Peaks, tegelijk is ze ook in staat een draak van een prestatie neer te zetten. Neem The Glass Castle. Ze moet een hippiemoeder voorstellen, Rose Mary, die samen met haar man Rex vier kinderen grootbrengt. De ene keer verbeeldt Watts haar personage als een springerig, artistiek type, dan weer maakt ze ruzie met Rex, dan weer probeert ze juist een escalatie te sussen. Door de manier waarop ze schakelt tussen de verschillende gezichten zet ze Rose Mary vooral neer als een klein kind waar onmogelijk een pijl op te trekken is. Misschien dat dit zo is bedoeld, op mij komt het onbeholpen over. Gelukkig zijn er nog andere spelers in het spel. Als eerste is daar Woody Harrelson die gestalte geeft aan de extravagante Rex.
