Stephen King was minder dan tevreden toen hij in 1980 zag wat Stanley Kubrick met zijn roman The Shining had gedaan. De regisseur had, aldus King, een horrorfilm afgeleverd met een onbetwistbaar goede atmosfeer, maar ook de ziel eruit gesloopt. Kubrick had een duidelijk antwoord op Kings kritiek. Zijn boek was namelijk ronduit beroerd en dus had de regisseur er zelf wat van moeten maken. … Lees verder The Shining (serie)
Er is iets vreemds aan de hand met Eyes Wide Shut, de laatste film die Stanley Kubrick zou maken. Toen ik van de week de trailer weer eens opzocht op YouTube, werd in de commentaarsectie geroepen dat Kubrick de elite van Hollywood had ontmaskerd. Zijn dood na de productie had daarmee te maken. Dat is nogal een bewering. Eyes Wide Shut, gebaseerd op het boek … Lees verder Eyes Wide Shut
De eerste keer dat ik A Clockwork Orange zag, begreep ik niet waar alle controverse over ging. Dan doel ik puur op het (seksuele) geweld. Dat verbleekt met de films van nu. Is het nou echt zo heftig? Nu, jaren later, met flink wat meer levenservaring, komt deze nachtmerrie veel meer binnen. Het is één van de betere films van Stanley Kubrick, die zich baseerde … Lees verder A Clockwork Orange
In het eerste deel van Full Metal Jacket verwelkomt regisseur Stanley Kubrick ons op Parris Island, het trainingscentrum voor soldaten. Nadat iedereen is kaalgeschoren, worden zij overgeleverd aan de (on)genade van boor sergeant Hartman (R. Lee Ermey). Hij moet van deze zacht gekookte eieren geharde moordmachines maken. Dat doet hij met veel discipline, gescheld en fysieke straffen. Hartman treedt nog het hardst op tegen de … Lees verder Full Metal Jacket
Paths of Glory is een anti-oorlogsfilm waarin kolonel Dax van kapitein Paul Mireau bevel krijgt om het Duitse grondgebied de Mierenhoop in te nemen. Eerst protesteert Dax. Het is een godsonmogelijke opdracht die onnodig veel soldaten het leven zal kosten. Maar de leiding is duidelijk: als hij de opdracht niet uitvoert, zal hij gedwongen worden “pauze” te nemen van zijn functie. En dus stuurt hij … Lees verder Paths of Glory
Doctor Sleep is geen vervolg op The Shining van Stanley Kubrick. Het is de verfilming van het boek Doctor Sleep, wat het vervolg is op het boek The Shining van Stephen King. Er struikelden nogal wat critici over regisseur Mike Flanagan het waagde een vervolg op Kubricks klassieker te maken – wat trouwens altijd de klassieker van Stephen King is geweest – maar dat is … Lees verder Doctor Sleep
Op zich vind ik Dr. Strangelove (ik zal jullie de volledige titel besparen, anders wordt het zo’n leeswerk) niet zo heel bijzonder. Ik geloof dat dit voor zijn tijd behoorlijk vooruitstevend was, en dat de aandacht voor detail fenomenaal is. Het is niet voor niets een film van Stanley Kubrick, die twee aspecten kan je dan zeker verwachten. Het verhaal heeft ook wel wat: de doorgedraaide generaal Ripper stuurt vliegtuigen met kernbommen richting Rusland. Paniek alom, de wereld staat op het punt in een kernoorlog te komen. De Amerikaanse president, Merkin Muffley, probeert wanhopig met de Russische president, Dmitri, een gesprek te voeren over het misverstand. Dr. Strangelove is met name meesterlijk door het optreden van Peter Sellers.
Lees verder “Dr. Strangelove, Or: How I Learned To Stop Worrying And Love The Bomb”
Er zijn films die op het grote scherm meer respect afdwingen dan op de tv. 2001: A Space Odyssey is zo’n film. Toen er een hervertoning zou zijn in de FilmHallen, beschouwde ik dit als eenmalige kans om Stanley Kubricks epos op de juiste manier te kijken. Samen met een select groepje bezoekers zat ik in de zaal. Ik vermoedde dat het publiek eigenlijk was gekomen voor de trippy sterrentunnelscène, die laat nog even op zich wachten. Eerst is er de opkomst van de mens. Ofwel, acteurs in apenpakken die geconfronteerd worden met een zwarte monoliet, en dan ontdekken dat een stuk bot kan dienen als wapen.
