In 1995 blies cultregisseur Larry Clark het idee van wat een tienerfilm kon zijn aan gruzelementen. Met zijn debuutfilm Kids volgde hij een groepje tieners door New York, waarbij de opgeschoten pubers zich inlieten met drugs, seks en geweld. Clark filmde vanuit de losse pols om de sfeer van de documentaire te benaderen. Jaren later probeerde Clark zijn trucje opnieuw uit met Ken Park. De … Lees verder Ken Park
Het lijkt niet uit te maken wanneer ik Kids kijk, elke keer voel ik de opgefokte sfeer die regisseur Larry Clark en scenarist Harmony Korine erin hebben verwerkt. De dialogen tussen Telly en zijn vriend Casper zit vol hormonale puberpraat en door alles vanuit de losse pols te filmen krijgt Kids een rauw-realistisch gevoel. Alsof je niet naar een film kijkt maar een documentaire. Geen wonder dat Kids direct als een schandaalfilm werd beschouwd en ook nu nog met opgetrokken wenkbrauwen wordt bekeken.
