Rimini

In het koude en besneeuwde Rimini werkt de charmante Richie Bravo als crooner voor groepjes toeristen. De vrouwen – overwegend van middelbare leeftijd – vallen als een blok voor de gigantische zanger met blonde lokken. Richie buit zijn charisma handig uit door bij te klussen als gigolo. Het levert hem een aardig extra zakcentje op. Als hij niet op het podium staat zwerft hij rond … Lees verder Rimini

Scream VI

Voor een paar glorieuze minuten dacht ik, “eindelijk, met Scream VI is de formule omgegooid!” Het eerste slachtoffer van Ghostface is ditmaal een docent Filmwetenschappen (leuke cameo van Samara Weaving) die het opneemt voor slashers. Ze noemt dit genre zelfs artistiek verantwoord. Uiteraard wordt ze even later in een donker steegje gelokt en overhoop gestoken. Als je zelf het genre zo goed doorhebt, waarom laat … Lees verder Scream VI

Scream V

Scream V is een “requel”. Wat dat is, vraag je? Het is niet exact een voortzetting (ofwel “sequel”), maar ook geen herstart (ofwel “remake”). Het zit tussen die twee termen in en probeert om zowel de harde kern als nieuw gearriveerd publiek te behagen. Een “requel” wil oud en nieuw met elkaar verenigen en gooit klassiek en modern in dezelfde bak. Aan de ene kant … Lees verder Scream V

EO

Ervan overtuigd dat EO om 12:30 zou beginnen in Studio/K arriveerde ik 12:07 bij het filmtheater. En ontdekte daar dat de film al was begonnen. Het scheelde maar vijf minuten, ik haat het om te laat te arriveren bij een filmvoorstelling. Helemaal als ik, zoals in dit geval, een zaal binnenstap die zo donker is dat ik niets zie. Op het scherm na dan. Verder … Lees verder EO

Guns Akimbo

Guns Akimbo. Of zoals mijn vrienden en ik deze film liefdevol noemen: Harry Potter met wapens. Daniel Radcliffe heeft het toverstafje ingeruild voor twee aan zijn handen vastgeschroefde vuurwapens en moet vluchten voor een schietgraag meisje dat tussen de schietpartijen door cocaïne in haar neusgaten propt. Klinkt vermoeiend? Misschien zelfs gezocht? Dat zal wel. Voor Jason Howden (eerder verantwoordelijk voor de effecten van The Lord … Lees verder Guns Akimbo

Scream 3

Dat Kevin Williamson Scream 2 bedoelde als een logische voortzetting van het verhaal kan ik nog begrijpen. Het is ook volkomen volgens de verwachtingen dat de moorden uit Scream de inspiratie vormen voor de fictieve horror-reeks Stab, en dat deze films razend populair worden in het universum van Scream. Dat Williamson nog een los eindje uit het eerste deel wilde oplossen is ook nog redelijk … Lees verder Scream 3

You People

Een kennis van mij beschreef You People als “linkse propaganda”, een film die de “woke agenda” door je strot duwt. Wat hem betreft waren de negentig minuten totaal verspeeld en zou hij die anderhalf uur nooit meer terugkrijgen. Het spreekt, denk ik, voor zich dat de kennis deze film niet kon waarderen. Natuurlijk werd ik nieuwsgierig. Helemaal omdat Jonah Hill één van de scriptschrijvers is … Lees verder You People

Curb Your Enthusiasm

“A show about nothing” zei George Constanza ooit in de legendarische serie Seinfeld toen hij een show wilde verkopen aan een stel netwerkbonzen. Dat was ook waar de serie zelf over ging. Volstrekte onbenulligheid. Zinloosheid. Je kan er ook “de viering van het alledaagse” van maken, maar “a show about nothing” klinkt toch net iets lekkerder. Ik moest aan die woorden denken bij Curb Your … Lees verder Curb Your Enthusiasm

Weird: The Al Yankovic Story

Hoe heeft Weird: The Al Yankovic Story de Nederlandse bioscopen over kunnen slaan? Oké, het is geen The Godfather of The Shawshank Redemption en leunt soms net iets te veel op grappen die alleen de loyale aanhang van muzikant “Weird” Al Yankovic zal begrijpen. Maar toch. Dit is een ontzettend leuke komedie die met veel toewijding de muzikanten-biopic op de hak neemt. Voor de hoofdrol … Lees verder Weird: The Al Yankovic Story

The Babysitter

Het is een tijd geleden sinds ik de ironische horrorkomedie The Final Girls heb gezien. Een titel in de geest van Scream, maar dan met een mooie, achterliggende gedachte. Ironie met een goed verhaal, zogezegd. The Babysitter, geregisseerd door McG, lijkt uit hetzelfde vat te willen tappen. Cole, een jongen van zo twaalf jaar, is bang voor zo’n beetje alles, en is de enige leerling uit zijn klas die nog een babysitter heeft, de ongelooflijk sexy Bee. Op een avond besluit hij Bee stiekem in de gaten te houden. Immers, als zijn goede vriendin Melanie gelijk heeft, zal Bee zich overgeven aan flink wat seksuele activiteiten. Maar Cole komt erachter dat haar activiteiten alles behalve seksueel zijn.

Lees verder “The Babysitter”