Hush, die gaat over de doofstomme schrijfster Maddie, begint sterk. Als Flanagan haar introduceert staan alle omgevingsgeluiden op scherp, daarna verdwijnen die geluiden naar de achtergrond. Het wordt stil. Heel erg stil. We zitten nu in de wereld van Maddie. Terwijl ze zit te broeden op het einde van haar roman, loopt er buiten een psychopaat rond. Gewapend met pijlen en een handboog en zijn gezicht verscholen achter een masker, is deze mensenjager de buurt onveilig aan het maken. Maar omdat geluiden niet tot Maddie binnendringen duurt het even voor ze beseft wat er aan de hand is. En als dat begrip is binnengekomen barst de hel los. Flanagan blijft steeds het geluid manipuleren zodat hij zijn publiek zowel in als buiten Maddies belevingswereld kan plaatsen.

Lees verder “Hush”