Michael Haneke heeft ooit over Funny Games gezegd dat als je de film helemaal kan uitkijken, je het echt nodig hebt gehad. Een raadselachtige uitspraak die ik jaren geleden beschouwde als een uitdaging. Akkoord, het is geen fijne film, maar zo verschrikkelijk vond ik hem ook niet. Nu Hanekes laatste werk in de bioscoop draait besluit ik Funny Games nog eens te kijken. Wat blijkt: het is een mokerslag die traag en ongenadig neerkomt. Centraal staat een gezinnetje van drie (ouders met hun zoontje) die in een huisje gaat genieten van een vakantie. De rust wordt verstoord wanneer twee vreemde mannen opduiken, Peter en Paul. Een welbespraakt duo die een spel wil spelen met het drietal. Als iemand het waagt de regels van hun spel te breken volgt een gruwelijke straf. 

Lees verder “Funny Games”