Eaters kent een aardig begin. We maken kennis met de hoofdpersonages die op reis zijn door een zonovergoten woestijn. Als één van de vrienden vermist raakt bij een benzinepomp valt de verdenking op een groep Hells Angels. Er wordt gevloekt, iedereen loopt rond met geweren en geeft elkaar om het minste of geringste een pak slaag. Eaters doet kortom heel erg zijn best zo dreigend en groezelig mogelijk over te komen. Het werkt allemaal nogal op de lachspieren. Pas als de Eaters voorbijkomen, de monsters waar het om gaat, gebeurt er naar mijn gevoel iets. En dan is deze horrortitel alweer bijna halverwege. Deze vreemde mensenetende wezens lopen rond met jutezakken over hun hoofd waar slordig geknipte gaten inzitten en kunnen nog het beste als psychotische mormonen beschreven worden.

Lees verder “Eaters”