David Bowie was jarenlang misschien wel de meest ongrijpbare zanger uit de geschiedenis van de popmuziek. Hij ging gekleed in uitbundige kostuums, haalde met gemak onmenselijk hoge noten en produceerde een rijk en experimenteel muziekoeuvre. Hoe doe je als documentairemaker in hemelsnaam recht aan zo’n ongrijpbaar fenomeen? Brett Morgen (Cobain: Montage of Heck) had toegang tot Bowie’s privéarchief en besloot er een soort gedachtestroom uit … Lees verder Moonage Daydream
Goed. Men neme het wervelende avontuur van The Wizard of Oz, het in hallucinogene middelen gedoopte droomsprookje Alice in Wonderland, het ongrijpbare van Franz Kafkas Het slot, de complexe modellen van M.C. Escher en de androgyne zanger/acteur/buitenaardse verschijning David Bowie, gooit dit alles in een magische bol, schudt de magische bol zoals er nog nooit een magische bol is geschud en kruid het geheel af … Lees verder Labyrinth
In 1970 liet Nicolas Roeg via Performance de wereld kennismaken met zijn ontregelende regiestijl. Drie jaar later beet hij zich vast in het drama van Don’t Look Now. Nog eens drie jaar later, in 1976, kwamen de psychedelie en het drama samen in het briljante The Man Who Fell To Earth. Deze scifi is gebaseerd op de roman van Walter Tevis en gaat over het … Lees verder The Man Who Fell To Earth
David Bowie is een van de artiesten waar we vorig jaar afscheid van moesten nemen. Als muzikant vond ik hem altijd maar een vreemde kerel, al was het maar omdat ik hem niet goed in een genre wist te plaatsen. Voor rock vond ik hem te soft, het neigde eerder richting folk of akoestisch. Maar het is dus glamrock. Ook weer zo’n vage benaming omdat … Lees verder Bowie: The Man Who Changed the World
