Toen Vanishing on 7th Street in 2010 in de bioscopen kwam, trok het nauwelijks bezoekers. De subtiele, apocalyptische horrorfilm was gemaakt met een budget van 10 miljoen dollar. Tijdens zijn openingsweekend in Amerika bracht het ruim tweeëntwintigduizend dollar op. Ik ben geen rekenwonder, maar het maakt van Vanishing on 7th Street geen hit. Integendeel. Dit is een flop. Een gruwelijke, knalharde flop. Op commercieel gebied, … Lees verder Vanishing on 7th Street
Met het mistroostige Session 9 en de duistere The Machinist bewees Brad Anderson een fantastische thrillerregisseur te zijn. De romantische komedie Next Stop Wonderland is, ongelooflijk genoeg, zijn debuut. Uit de losse pols filmt hij de liefdesperikelen van verpleegster Erin, die in het begin wordt verlaten door haar vriendje. Erins moeder weet zeker dat haar dochter hulp kan gebruiken en plaatst een contactadvertentie in de krant. Het gevolg is dat er veel mannen naar haar bellen. Heel erg veel mannen. Anderson gooit ook loodgieter Alan in het verhaal. Hij wil graag hogerop komen en zit daarom met zijn neus in de studieboeken. Natuurlijk worstelt ook hij met de liefde, natuurlijk kruisen hun paden.
Er is een simpele reden waarom ik The Machinist waardeer: het is een ijzersterk verhaal. Trevor Reznik is werkzaam in een fabriek en worstelt met een extreem geval van slapeloosheid. Het is een jaar sinds hij voor het laatst goede nachtrust heeft gehad, zo vertelt hij aan prostituee Stevie. Hij is in die tijd sterk vermagerd en is net een wandelend skelet. Zijn wankele geestesgesteldheid raakt nog meer uit balans als hij de vreemde Ivan ontmoet. Trevor raakt verstrikt in paranoia en vervreemdt zich steeds meer van zijn omgeving.
Session 9 van Brad Anderson beschouw ik als een onderschat horrorwerkje, een titel die bij een breed publiek onder de radar is geglipt. Zonde. Het is geen meesterwerk, maar wel een mysterieuze psychologische horror over waanzin, razernij en de grenzen van de menselijke psyche. Een team asbestmedewerkers bijt zich vast in een ambitieus project: het schoonmaken van een verlaten psychiatrisch instituut. Eentje met een gruwelijk verleden. De deadline is strak, de druk torenhoog, de omgeving luguber. Anderson weet overtuigend een eigentijds spookverhaal te vertellen.
De naam Brad Anderson zal niet zo veel mensen wat zeggen, ik ben groot fan van hem. Hij heeft in ieder geval twee ijzersterke films gedraaid: de grauwe nachtmerrie The Machinist (met een uitgemergelde Christian Bale in de hoofdrol) en de bovennatuurlijk getinte thriller Session 9. Het zijn kleine films die meestal snel op DVD terechtkomen. Hij houdt zich ook erg veel bezig met tvwerk, … Lees verder The Call
