Tag: Arthouse

Bioscoop

The Killing of a Sacred Deer

Toen ik afgelopen weekend The Killing of a Sacred Deer ging kijken, stommelde er op het laatste moment nog een echtpaar binnen. De man vond het nog nodig luidkeels commentaar te geven. Natuurlijk gingen ze achter mij zitten. Gelukkig hield hij zich tijdens de film rustig en kon ik genieten van mijn eerste kennismaking met de Griekse regisseur Yorgos Lanthimos. Hij opent de film op grandioze wijze: het eerste shot is dat van een opengesneden borstkas waarin een roze hart klopt. Er klinkt klassieke muziek, de camera zoomt langzaam uit. De bebloede handen van chirurg Steven, wiens patiënt na de operatie overlijdt, worden zichtbaar. Het is zonder meer een spectaculaire introductie van een personage. 

Lees verder “The Killing of a Sacred Deer”

DeFilmjunk3 reacties
1001 Movies You Must See Before You Die, Bioscoop

Eraserhead

Ik heb dit waanzinnige debuut van David Lynch op DVD en videoband en heb hem al een keer in het Filmmuseum gezien. Nu de documentaire David Lynch: The Art Life is uitgebracht, draait Eraserhead weer even opnieuw in de bios. Ik heb voor de zekerheid gereserveerd, dit bleek niet nodig: er zitten nog geen tien mensen in de zaal. Wat wil je, met een zwartwit film waarin nachtmerriebeelden en -geluiden de overhand hebben. Zelfs een eetscène wordt als een onsmakelijke en zwartkomische gelegenheid in beeld gebracht. “Rode draad” in het verhaal is Henry (met het meest markante kapsel uit de filmgeschiedenis) die leeft in een wereld doordrongen van een broeierige, industriële sfeer. Zijn ogen zijn gevuld met achterdocht en angst en hij balanceert op het randje van werkelijkheid en waanzin. Eén duwtje en hij stort in. 

Lees verder “Eraserhead”

DeFilmjunk9 reacties
Bioscoop

Happy End

Er blijft een telefoon trillend om aandacht vragen en twee vrouwen naast mij geven steeds commentaar. De zaal is onrustig, toch werkt dit de filmervaring niet tegen. De Oostenrijkse regisseur Michael Haneke heeft werken op zijn naam staan die iets weghebben van een stijloefening: in Funny Games richten de daders zich rechtstreeks tot de camera en 71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls heeft veel weg van een beeldencollage. Happy End is wat betreft vorm Hanekes meest conventionele film tot nu toe. De hoofdrol is voor de twaalfjarige Ève die bij haar depressieve moeder woont. Ze heeft een blog waarop ze onomwonden beschrijft hoezeer ze haar moeder haat en rommelt met haar medicatie. Haar moeder komt uiteindelijk met een overdosis in het ziekenhuis terecht.

Lees verder “Happy End”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
DVD

Funny Games

Michael Haneke heeft ooit over Funny Games gezegd dat als je de film helemaal kan uitkijken, je het echt nodig hebt gehad. Een raadselachtige uitspraak die ik jaren geleden beschouwde als een uitdaging. Akkoord, het is geen fijne film, maar zo verschrikkelijk vond ik hem ook niet. Nu Hanekes laatste werk in de bioscoop draait besluit ik Funny Games nog eens te kijken. Wat blijkt: het is een mokerslag die traag en ongenadig neerkomt. Centraal staat een gezinnetje van drie (ouders met hun zoontje) die in een huisje gaat genieten van een vakantie. De rust wordt verstoord wanneer twee vreemde mannen opduiken, Peter en Paul. Een welbespraakt duo die een spel wil spelen met het drietal. Als iemand het waagt de regels van hun spel te breken volgt een gruwelijke straf. 

Lees verder “Funny Games”

DeFilmjunk1 reactie
Bioscoop

The Square

De eerste keer dat ik een trailer zag van The Square werd uitgebreid aandacht besteed aan de aapmanscène. Een gespierde man, Terry Notary, komt een sjieke eetzaal vol investeerders binnen en heeft als opdracht zich als een aap te gedragen. Op zich is dit geen spoiler, gezien dit raadselachtige doch hilarische personage prominent op de filmposter staat. Wel ervoer ik het als een tikje misleidend. Want de aapman speelt helemaal geen grote rol in de film. Het geeft wel mooi de toon en sfeer van de film weer, tegelijk heeft het niet zo bijster veel met The Square te maken. Het echte hoofdpersonage is Christian, de curator van een museum gespecialiseerd in moderne kunst, wiens leven ontregeld wordt. Het begint met de diefstal van zijn portemonnee. En daarna gaat het van kwaad tot erger.

Lees verder “The Square”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
DVD

Primer

Ik heb Primer nu zo’n vijf, zes keer gezien en nu pas begin ik de film een beetje te begrijpen. Met de nadruk op “een beetje”. Shane Carruth, verantwoordelijk voor script, regie, productie en ook een van de hoofdrolspelers, heeft een duizelingwekkend tijdreisverhaal in elkaar gezet. Het script zit vol met wetenschappelijke terminologieën en als je met je ogen knippert loop je het risico het verhaal kwijt te raken. Aaron, Abe, Robert en Philip zijn vrienden die per toeval een apparaat ontwikkelen waarmee tijd kan worden versneld. Aaron en Abe doen verder onderzoek en komen erachter dat het apparaat een soort tijdsloop creëert. 

Lees verder “Primer”

DeFilmjunk2 reacties
DVD

Pi

Max, het hoofdpersonage in Pi, is geobsedeerd door getallen. Ze zijn perfect om orde te scheppen, patronen te ontwaren in de chaos van het leven. Vastberaden zoekt hij naar een patroon in de aandelen van Wall Street, een code om te kunnen voorspellen welke aandelen zijn gestegen of gedaald. En met hoeveel. Tot op de komma nauwkeurig. Max gaat zo op in zijn zelfopgelegde opdracht dat hij de grip op de realiteit verliest. Zijn migraineaanvallen maken het er niet beter op. Maar hij zet door, tot hij op het randje van zelfvernietiging komt te staan. Regisseur Darren Aronofsky en cameraman Matthew Libatique maken van Pi een nerveuze psychothriller. 

Lees verder “Pi”

DeFilmjunk3 reacties
Bioscoop

Loving Vincent

Als een film aankondigt speciaal te zijn op technisch gebied, kan dat als een gimmick uitpakken. Leuk dat de film er bijzonder uitziet, maar waar is precies de inhoud? Dat was het eerste waar ik aan dacht bij Loving Vincent. De Amerikaanse pers was vol lof over deze eerste geschilderde film. Ik moest het nog zien. Ik ben geenszins een schilder of fan van Van Gogh, dus ik kon er met een onbevooroordeelde houding naartoe. Wat blijkt? Onder de verflagen zit zowaar een mooi verhaal. Eentje die gaat over de tragiek van de onbegrepen kunstenaar en de zoektocht naar het waarom van zijn zelfvernietigende daad.

Lees verder “Loving Vincent”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
DVD

American Psycho

Het boek American Psycho laat ons kennismaken met Patrick Bateman, een yup in het Amerika van eind jaren tachtig. Geobsedeerd door looks en status kan hij alleen nog iets voelen via seks, drugs en moord. Of het nu een collega betreft waarop hij ziekelijk jaloers is of een prostituee, het maakt hem niet uit. Patrick haalt de kettingzaag tevoorschijn en doet zich tegoed aan gruwelijke bloedbaden. In de roman worden die zo over de top beschreven dat het een cartoonesk effect krijgt. Ik bedoel, zie je het voor je hoe Patrick iemands kop afhakt, het hoofd vervolgens op zijn stijve piemel propt en er trots mee door zijn woning paradeert? 

Lees verder “American Psycho”

DeFilmjunkEen reactie plaatsen
Bioscoop

A Ghost Story

Gooi een laken over iemand heen en je hebt een spook. Zou David Lowery dit hebben gedacht toen hij A Ghost Story draaide? Dit is namelijk precies wat er gebeurd. Het naamloze personage, gespeeld door Casey Affleck, krijgt een dodelijk ongeluk en eindigt op de kille tafel van het ziekenhuis, bedekt met een wit laken. Als zijn vriendin (Rooney Mara) het ziekenhuis verlaat, staat hij op. Met het laken. Waarin twee gaten zijn verschenen. Dit is duidelijk geen doorsnee spookverhaal. Maar dit is dan ook sowieso geen spookverhaal. Dit is een onderzoek naar thema’s als rouw en wat onze levens eigenlijk voor waarde hebben. A Ghost Story heeft geen strak uitgetekend plot en lijkt vooral rond te dwalen in verschillende tijdsdimensies. Het spook gaat terug naar huis. Omdat zijn vriendin de woning verlaat, is hij getuige van de komst van andere bewoners.

Lees verder “A Ghost Story”

DeFilmjunk1 reactie