Ghost in the Shell 2: Innocence heeft een geniale intro die de toon meteen pakt. Een koor van vrouwelijke stemmen roept een haast verheven gevoel op, intussen zien we hoe een vrouwelijke robot in elkaar wordt gezet. Dan komt er nog een scène die op het eerste gezicht weinig toevoegt aan de plot, maar wel verdomde ontroerend is. Batou, een robotagent, komt thuis en wordt enthousiast begroet door zijn hond. Ik ben niet eens een hondenpersoon, toch smelt ik weg bij dit tafereel.

Lees verder “Ghost in the Shell 2: Innocence”