In Running with the Devil speelt Nicolas Cage de rol van The Cook. Zijn taak is om de kwaliteit van de drugsproductie van The Boss (Barry Pepper) te garanderen. Het probleem dat zijn drugs ergens in de productieketen wordt versneden. The Boss is hier niet blij mee en stuurt The Cook op pad. Regisseur Jason Cabell neemt ons zo mee in elke stap van de totstandkoming van de drug, tot en met het gebruik ervan. Elke schakel in de keten komt voorbij. Van The Farmer (Clifton Collins Jr.), tot The Man (Laurence Fishburne) en Agent in Charge (Leslie Bibb). Alhoewel Cage en Fishburne door hun prominente aanwezigheid op de poster de indruk wekken de hoofdrol te spelen, is dat niet helemaal het geval.

Ze maken deel uit van de groep personages die via de drugs met elkaar in contact komen. Cabell wil al die personages hun eigen verhaal geven, laten zien wie zij zijn. Dat is heel nobel. Ware het niet dat het hopeloos mislukt.

Er lopen simpelweg te veel personages met hun eigen sores rond. Agent in Charge verliest haar zus door drugsoverdosis en ontpopt zich tot sadistische wraakengel. Is een cool idee, de uitwerking is oppervlakkig en cru. The Man worstelt met zijn scheiding en voogdijschap. Sympatheik bedacht door Cabell, ik heb geen tel medelijden met deze kerel. En wie is toch The Farmer? Waarom schiet hij die twee gasten neer? Wat voegt hij überhaupt toe aan de plot? Het geschakel tussen de verschillende plotlijntjes werkt verwarrend, het duurde een tijdje voor ik begreep waar ik precies naar keek.[epq-quote align=”align-left”]Running with the Devil verdrinkt in zijn ambitie en dat is zo verschrikkelijk jammer.[/epq-quote]

Running with the Devil verdrinkt in zijn ambitie en dat is zo verschrikkelijk jammer. Er speelt verdorie een sterrencast in mee, maar niemand is in staat dit werk te redden. Het einde, wat in het beste geval kon dienen als catharsis, slaat nu dood. Het is gewoon afgelopen. Punt. Ik kan er alleen mijn schouders over ophalen. Ja, ik begrijp wat Cabell ermee beoogt. Het doet mij echt helemaal niets. Het wekt eerder irritatie op. Het is verspilling van talent, geld en tijd.

Als Cabell duidelijk voor één lijn had gekozen, twee personages goed had uitgewerkt, dan had hij op zijn minst een fatsoenlijke thriller kunnen afleveren. Maar het is een rommelige, gekunstelde bende. Mijn enige reden om deze thriller te kijken was nota bene Cage. Het is nog altijd erop of eronder met hem. Running with the Devil is helaas weer een gevalletje van eronder.

Jason Cabell/Nicolas Cage en Laurence Fishburne