https://www.demorgen.be/tv-cultuur/remake-pet-sematary-zombiepoezen-worden-niet-graag-geaaid~bbfefef50/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Pet Sematary

Wat had ik Pet Sematary nog graag in de bioscoop gezien. Maar ja, wat niet lukt, lukt niet, dus heb ik de DVD gekocht. Regisseurs Kevin Kölsch en David Widmyer castten Amy Seimetz en Jason Clarke in de hoofdrollen en zetten de griezelroman van Stephen King naar hun hand. We volgen het gezin van arts Louis. Ze zijn verhuisd naar een sterk bebost gebied, voor hun huis loopt een gevaarlijke autoweg. Op een kwade dag wordt de kat van dochtertje Ellie doodgereden. De zonderlinge Jud, die waakt over de dierenbegraafplaats, stelt aan Louis voor om de kat op een speciale plek te begraven. Een plek die de doden weer tot leven wekt.

Wel met een flink nadeel: de herrezen doden zijn minder vriendelijk dan hun levende versies. Wie de roman van King kent, weet welke gruwelen Louis nog meer te wachten staat. Kölsch en Widmyer hebben perfect de mystieke ambiance van het boek in de film verwerkt. De door mysteries omgeven dierenbegraafplaats, het merkwaardige ritueel in het begin en het jeugdtrauma van Rachel geven Pet Sematary de typische Kingsiaanse sfeer. Broeierig en beangstigend, met dat tikje waanzin wat kookt onder de oppervlakte. 

Wat de twee regisseurs echter ook weten toe te voegen is ontroering. Als Louis zich noodgedwongen voelt een verloren dierbare via de dierenbegraafplaats tot leven te wekken, speelt er zich nadien een scène af die zowel ijskoud als hartbrekend is. “Ik ben dood hè” zegt het meisje met krakerige stem. Om daarna papa een innige omhelzing te geven. De liefde bekoelt als papa toch niet zo heel erg blij is met zijn teruggekeerde kind.[epq-quote align=”align-left”]Deze verfilming stort zijn personages in een aardedonker graf en duwt ze net zolang naar beneden tot ze gesmoord zijn.[/epq-quote]

Vanaf dat moment gaat het snel. Kölsch en Widmyer gaan meteen naar de kern, en concentreren zich op een nagelbijtende horrorthriller. Ook als je het grimmige doch liefdevolle slot van het boek kent blijft lang ongewis hoe het zal aflopen. Want de regisseurs slaan zoals gezegd hun eigen pad in. En dat pad bevat niet het hoopvolle van Kings boek. Deze verfilming stort zijn personages in een aardedonker graf en duwt ze net zolang naar beneden tot ze gesmoord zijn.

Ik heb het origineel uit 1989 nooit gezien, deze remake vind ik hoe dan ook ijzersterk. Het durft zijn eigen gang te gaan, ongeacht wat het publiek en/of fans van King ervan zullen vinden. Wat mij betreft is dit één van de beste verfilmingen van het werk van de Amerikaanse schrijver. Goed dat ik hem nu op DVD heb.

Kevin Kölsch & Dennis WidMyer/Amy Seimetz en Jason Clarke

 

 

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.