Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.
De laatste dagen van het jaar glijden langzaam voorbij, en ik wilde nog één keer een 4D film in 3D bewonderen. Ik heb nog steeds een afkeer voor superheldenfilms, toch was ik erg nieuwsgierig naar Aquaman. Geen idee wat ik kon verwachten. Een superheld onder water? Het klinkt wat mal, als je het mij vraagt. In de handen van James Wan (ja, de originele maker van Saw) is het een vermakelijk actiespektakel. Er wordt een kind geboren en tot Arthur gedoopt. Zijn moeder (Atlanna) is eigenlijk de koningin van Atlantis, zijn vader (Tom) bewaakt een vuurtoren. Tijdens een schoolreisje naar het aquarium ontdekt hij dat hij met vissen kan communiceren. Deze informatie wordt in een paar minuten aan de kijker medegedeeld, waarop de titel in beeld verschijnt.
Een beetje een samengepropte introductie. Daarna wordt een flinke sprong naar de toekomst gemaakt en is Arthur een lokale superheld geworden. Maar het is pas later, als duidelijk wordt wat Arthurs ware missie is, dat Aquaman echt goed op gang. Samen met Mera (een prinses van Atlanta) gaat Arthur op zoek naar de heilige drietand, zodat hij het koningschap kan opeisen en voor vrede kan zorgen.
Als het gaat om het emotionele deel, voelt Aquaman wat ongemakkelijk. De dialogen tussen Atlanna en Tom zijn eerder lachwekkend dan romantisch of ontroerend. Op het gebied van actie is het strak en helder in beeld gebracht. Zo moet Atlanna zich in het begin verdedigen tegen Atlaniërs. In één take trakteert Wan het publiek op een oogstrelende gevechtschoreografie die van mij nog veel langer door had mogen gaan. Dat geldt voor alle actiescènes. Het slagveld, waarin twee onderwaterpartijen tegen elkaar botsen, is adembenemend. Wan raakt de actie ook nooit uit het oog, het blijft duidelijk wie tegen wie vecht.
Op het gebied van actie is het strak en helder in beeld gebracht.
Wan laat zien dat hij het onafhankelijke filmwereldje wel ontgroeid is. Aquaman verzuipt bijna in zijn eigen mythologieën (waarbij de nodige plotgaten ontstaan), Wan zorgt ervoor dat vooral actie en humor domineren. Wat er allemaal aan de hand is, is mij nog niet helemaal duidelijk, deze superheldenfilm heeft genoeg adrenaline – zeker in 4D – om ruim twee uur te boeien.
Ik wil trouwens ook nog even benadrukken dat Aquaman hopeloos verloren zou zijn zonder Jason Momoa (Arthur) en Amber Heard (Mera). Momoa zet Arthur neer als robuuste droogkloot, Heard speelt Mera als sterke, onafhankelijke watervrouw. Gezamenlijk vormen ze een duo met een spetterende chemie. Aqauman is niet de beste film van het jaar, dankzij de regie en rolbezetting is het zeker een vermakelijke superheldenfilm.
James Wan/Jason Momoa en Amber Heard