Life is het soort film dat heel erg graag boven het genre uit wil steken en toch blijft hangen in “de moeite waard maar ook niet meer dan dat”. Het begin is nochtans veelbelovend: een groepje astronauten is in jubelstemming wanneer ze cellen van Mars in bezit krijgen. Direct begint een van hen, Hugh, met het reanimeren van de cellen en na een paar mislukte pogingen geschied een wonder. Er groeit een organisme uit de cellen die reageert op Hugh. Hij doopt dit onbekende buitenaardse wezen om tot “Calvin”.
Zijn collega’s maken zich zorgen als hij zich wel erg om Calvin gaat bekommeren. Hij houdt vol dat dit organisme echt geen kwaad in de zin heeft, tot Calvin per ongeluk ontsnapt uit zijn kweekbak. In een gruwelijke scène laat regisseur Daniel Espinosa zien hoe Calvin een muis bestudeert en daarna aanvalt. Het overkomt mij niet vaak dat ik wegkijk, het kapotknijpen van de muis wordt wel erg gedetailleerd in beeld gebracht. Om van het angstige piepen nog maar te zwijgen. Life verandert zo in een smerige ruimtehorror. Calvin glibbert iemands mond binnen en richt een complete ravage aan. Er ontsnappen druppels bloed die als bloedbellen rondzweven, de ogen van het slachtoffer kleuren bloedrood. Geen idee hoe het binnen zijn lijf eruitziet, dat laat Espinosa over aan de verbeelding.
Tussendoor debatteren de personages over wat de gevolgen kunnen zijn als Calvin op aarde terechtkomt, hoe hij is ontstaan, waar hij vandaan, enzovoort. Life doet zo een gooi naar meer diepgaande vragen. Dit werkt niet. Het is wel ontzettend spannend en het eind doet verlangen naar een vervolg, het is geen wereldschokkende film. Life is het kleine broertje van Alien, wil oh zo graag meedoen met de grote jongens. Maar bij Alien een mythologie werd opgebouwd en lieten de makers het monster niet steeds expliciet zien. Life is wel scherper omdat de actie sneller loopt en de scènes veel bloederiger zijn, het mist het mysterie.
De makers weten Calvin in het begin nog echt eng te maken omdat je niet weet wat je kan verwachten. Het moment dat hij in al zijn duivelsheid wordt vertoond valt de verrassing weg. Calvin is dan een efficiënte moordmachine die hele bloedbaden aanricht en weinig tot de verbeelding spreekt. Life is op deze manier vooral gruwelvermaak, goed voor een avondje met popcorn. Dat is helemaal niet erg omdat Life ook bloedstollend kan zijn, het is ook een titel die je snel vergeet.
Daniel Espinosa/Jake Gyllenhaal en Rebecca Ferguson