Net als Sherlock Holmes staat Hercule Poirot erom bekend bizarre zaken in een oogwenk op te kunnen lossen. In Murder on the Orient Express krijgt hij te maken met een wel heel complex moordmysterie. Ik popel al een tijdje deze film te zien. De vorige keer was hij uitverkocht, ditmaal heb ik een kaartje kunnen krijgen. Voor mij in de zaal zitten twee meisjes, ik schat zo een jaar of zeventien, achttien, die klaarzitten met een grote zak chips. Als Johnny Depp vluchtig in beeld komt hoor ik ze even zuchten. Dat tienermeisjes nog zo kunnen wegzwijmelen bij een man van halverwege de vijftig. Maar goed. Belangrijker is de film. Kenneth Branagh, bekend van zijn Shakespeare vertolkingen, heeft hier zowel de regie als de hoofdrol.

De rest van de personages worden veelal vertolkt door topacteurs en -actrices. Judi Dench, Willem Dafoe, Johnny Depp, Penelopé Cruz en uiteraard Kenneth Branagh komen voorbij. Het verhaal speelt zich af in een trein die door de bergen rijdt en ten tijde van de moord ontspoort. De reizigers van de coupé komen terecht in een sneeuwig isolement. Voor Hercule tikt de tijd: wie is de moordenaar?

Van Branagh heb ik eerder Frankenstein gezien en ik weet dat zijn regie erg weelderig kan zijn. Ook in deze film is het visuele deel piekfijn verzorgt. Met uitgerekte steadicamshots worden personages gevolgd, we krijgen uitzicht op het machtige berglandschap en Branagh kiest voor interessante invalshoeken.

Er wordt ook veel aandacht besteedt aan het personage Poirot. Hij heeft een foto bij zich van zijn vroegere geliefde en hij houdt zich vast aan principes. Als de detective een aanbod krijgt van Edward Ratchett om diens (soort van) bodyguard te worden, slaat hij dit af. Hij werkt niet voor criminelen. Zijn maniertjes en tongval zijn ook goed doordacht. Duidelijk is dat Branagh een cursus Frans heeft gevolgd om voor die paar zinnen zijn uitspraak zo soepel mogelijk te laten verlopen.

Hij is zo druk bezig de detective vorm te geven dat hij vergeet dat er nog meer personages rondlopen. Branagh wil zo graag de worstelingen van Poirot verbeelden dat hij de rest een beetje over het hoofd ziet. Het verhaal wordt zo een tikje afgeraffeld en we leren de verdachten oppervlakkig kennen. En dat is verschrikkelijk zonde. Het verhaal leent zich zo verschrikkelijk goed voor thema’s als gerechtigheid, schuld en boete en laat een sterk analytische geest aan zichzelf twijfelen. Het wordt te veel de Kenneth Branagh show en te weinig Murder on the Orient Express.

Na afloop hoor ik de twee meisjes klagen dat dit een slechte film is. Het is geenszins een meesterwerk en de accenten hadden beter verspreid kunnen worden, Murder on the Orient Express is niettemin een vermakelijk moordmysterie. Het is niet echt goed, slecht is het toch ook weer niet.

WIST JE DAT

De film is gebaseerd op een boek van Agatha Christie. De roman was opgedragen aan M.E.L.M. Arpachiyah, haar tweede echtgenoot.

De fans waren niet blij met Kenneth Branaghs versie van de snor van Hercule Poirot. Grappig genoeg was Agatha Christie ontstemd over de snorversie van Albert Finney in het origineel.

Kenneth Branagh/Kenneth Branagh en Johnny Depp