De Duitse regisseur Florian Henckel von Donnersmarck liet met Das Leben der Anderen in 2006 een filmklassieker los op het publiek. Daarna… werd het even stil. Tot hij in 2010 kwam The Tourist. Hij schreef het scenario samen met Christopher McQuarrie (die ook The Usual Suspects pende) en liet Johnny Depp en Angelina Jolie opdraven voor de hoofdrollen. Dan heb je goud in handen. Toch? Niet echt. Het leek of elke recensent de pen messcherp had geslepen en ten strijde trok tegen deze lastige tweede. De film werd het mikpunt van spot. Toen Ricky Gervais de Golden Globes presenteerde, vroeg hij nog aan Depp of hij The Tourist wel had gezien. “Uh… no…” was het antwoord. Misschien dat alle kritiek en hoon een beetje overdreven is?

Elise, een agent van Interpol, loopt door Italiaanse straten en wordt in de gaten gehouden door collega’s. “Heeft ze vandaag wel of geen ondergoed aan?” grapt één van de surveillanten, de camera gericht op de kont van Elise. Zo’n opmerking slaat wel een bepaalde toon aan. Verwacht von Donnersmarck nu nog dat ik de film erg serieus ga nemen? Ach, het zijn nog de eerste minuten. Ik wil eerst weten hoe Depp het doet. Als Jolie tegenover hem in de trein gaat zitten, valt het mij nog mee. Wel zit mij iets anders dwars. Die twee moeten toch een liefdesaffaire gaan krijgen? Er is wel een lading tussen ze, maar die ademt ongemak uit. Alsof ze geen andere keus hebben dan gezamenlijk de film door te brengen. Het is bijna pijnlijk om te zien hoe weinig chemie er tussen de acteurs is. De hele film lang. Als ze een vurige zoenscène moeten spelen, geloof ik het niet. Als Depp mompelt “but… I love you”, kan ik alleen ongelovig mijn hoofd schudden. Probeert hij het dan niet eens?

Er is één scène die de film perfect samenvat en meteen de houding van Depp typeert. Hij zit op het politiebureau tegenover een agent en moet vertellen wat er precies is gebeurd. Mompelend, kreunend en met een blik die op “ik ben er niet staat” staat, dreunt hij futloos de synopsis van de film op. Die futloze houding, dat hij tegen heug en meug in de film speelt, verbetert niet. Het is of hij slaapwandelt en zonder enkele emotie zijn teksten uitspreekt. De plotwending op het eind moet iedereen een “say what?” moment bezorgen, ik vraag mij eerder af of Depp de twist zelf gelooft. Of überhaupt doorheeft.

 von Donnersmarck wil een klassieke spionagefilm neerzetten met een luchtige, vrolijke toon. Maar hij wil ook een bloedserieus verhaal vertellen met veel spanning. Hij slaat verschillende tonen aan, er is geen eentje die duidelijk doorklinkt. De rest van de cast doet nog zijn best en technisch is het in orde, inhoudelijk slaat The Tourist vrijwel dood. En laat iemand Depp eens een flinke klap in zijn gezicht geven. Misschien dat hij dan wakker wordt.

Florian Henckel von Donnersmarck/Johnny Depp en Angelina Jolie