Het is een merkwaardige bewering waar toch waarheid in zit: Adam Sandler kan acteren. Zie het onderschatte Punch-Drunk Love. De moderne klassieker Uncut Gems. Of de dramatische komedie Funny People. Hierin speelt Sandler George Simmons, een bekende komiek die opdraaft in matig ontvangen komedies. Zijn leven komt abrupt tot stilstand als de dokter hem vertelt dat hij ongeneeslijk ziek is. Ontdaan gaat George naar de club om wat standup op te voeren, door de galgenhumor slaat zijn set morsdood. Maar hij ontmoet wel aspirant komiek Ira Wright (Seth Rogen).

George stelt voor dat Ira grappen voor hem schrijft en als persoonlijk assistent voor hem aan de slag gaat. Intussen neemt George contact op met oude vlam Laura (Leslie Mann) en neemt ook haar vertrouwen over zijn gezondheid. Familie en vrienden die hij jarenlang niet meer heeft gezien komen langs, proberen hem op te vrolijken. Funny People lijkt naar het onvermijdelijke snottereinde toe te werken, als Apatow met een verrassende twist komt. George geneest.

Welke richting zal Funny People kiezen? Heeft George inzichten opgedaan? Is zijn wereldvisie veranderd? Behandelt hij de mensen om zich heen nu beter? Al die vragen kunnen beantwoord worden met “nee”. Op het einde geeft George blijk van inkeer, daarvoor blijft hij zich gedragen als onuitstaanbare hork. Hij maakt het optreden van Lauras dochter belachelijk en blijft zijn frustraties afreageren op Ira.

Apatows films hebben altijd een autobiografische tint, nu heb ik de indruk dat hij Sandlers leven gebruikte als inspiratiebron. Je zou de rol van George kunnen zien als de cynische rotzakken-versie van de komiek. In het echte leven schijnt Sandler juist een lieverd te zijn, wie weet vond hij het wel lekker om even de klootzak te spelen? Ironisch genoeg past Sandler deze rol best goed. Hij trekt geen geen gekke bekken, zet geen irritante stemmetjes op. Schijnbaar achteloos speelt hij een kerel die het allemaal even niet meer weet en flink knipoogt naar zijn imago.

Funny People wil met zijn twee en een half uur gaan kabbelen, ik heb er echt van genoten.

Rogen, die op jonge leeftijd onder de hoede van Apatow kwam, heeft altijd het aura van een knuffelbeer onder invloed. Hier is dat niet minder. Volgens mij is Rogen ook in het echte leven fan van Sandler. Het verklaart waarom de twee zo goed klikken als zogenaamde mentor en leerling. Al is het wel een zure relatie. Heerlijk zijn de scènes waarin George ongenadig Iras goede bedoelingen fileert en belachelijk maakt.

Ook leuk is het kijkje achter de schermen van de standup-wereld. Grappen verzinnen, het publiek meenemen, kunnen improviseren, het is hard werken. Zelfs een veteraan als George kan nog lelijk op zijn smoel vallen. Ira heeft ooit een vernederende podiumavond meegemaakt, maar blijft het koppig proberen. Ooit moet het goed gaan. Zijn beste vrienden Leo Koening (Jonah Hill) en Mark Taylor Jackson (Jason Schwartzman) willen ook doorbreken als komiek. Hun podium is een simpele sitcom, waar Apatow zich uitleeft met scherpe kritiek.

Funny People wil met zijn twee en een half uur gaan kabbelen, ik heb er echt van genoten. Dit is zonder twijfel de meest volwassen film die Apatow heeft gemaakt. En ja, Sandler kan dus acteren.

Regie: Judd Apatow. Met: Adam Sandler en Seth Rogen