“Alle kikkers in de kruiwagen.” Ik kwam deze uitdrukking tegen in het AD van 21 november, in een stuk over hoe Mark Rutte zijn achterban een soort van mee kon krijgen in het asielbeleid. Volgens Google komt deze vergelijking met kikkers en de kruiwagen uit de wereld van management. Gezien Ruttes stijl van besturen is dit beeld dus niet zo vergezocht. Het is zelfs erg passend. Dit is bedacht en iedereen gaat mee. Of je nou wil of niet. Punt.

Het heeft ook iets komisch. Onze minister-president achter een kruiwagen vol verontwaardigde kikkers. Zou hij ze één voor één zachtmoedig hebben opgeraapt om ze daarna met zorg in de kruiwagen te plaatsen? Ik denk, gezien de verhalen over zijn opvlammende temperament, dat hij “zijn” kikkers geagiteerd bij elkaar heeft geraapt om ze vervolgens in die kruiwagen te proppen. Nog een zuil erover om dat gekwaak niet te horen en er is weer een probleem opgelost.

Nu ik er zo over nadenk kan deze metafoor nog verder worden doorgetrokken. Niet alleen Ruttes achterban zit kwakend in de kruiwagen. Rutte duwt er heel Nederland mee vooruit. Ik kan alleen onmogelijk zeggen wat de eindbestemming is. Rutte heeft ons vaak genoeg duidelijk gemaakt dat iedere vorm van “visie” vermeden moet worden. De korte termijn, dáár gaat het om.

Wat ik wel zeker weet, of op zijn minst als de waarschijnlijkste optie beschouw, is dat de kikkers eens in opstand zullen komen en uit de kruiwagen springen. Zie ze dan maar eens terug te halen. Dat kan nog spannend worden.