Francis Ford Coppola heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij niet te happig was om The Godfather te maken. In zijn ogen was het boek van Mario Puzo een pulproman vol soapige verhaallijnen. Maar de film leverde hem wel de status van superster-regisseur én voorzag zijn bankrekening van een vette update. Het gaf hem bovendien de gelegenheid om, tussen andere filmverplichtingen door, zijn aandacht te wijden aan een andere project: The Conversation. In deze kille thriller over paranoia en voyeurisme wordt het hoofdpersonage naar de rand van wanhoop geduwd.

Het hoofdpersonage is Harry Caul (Gene Hackman), afluisteraar van beroep. Met een arsenaal aan technische snufjes is het zijn taak om gesprekken af te luisteren en bewaren op bandjes. Die bandjes gaan naar de opdrachtgever, die Harry zijn geld geeft. Het boeit Harry niets wat voor soort opdrachten het zijn. Zolang hij maar zijn werk kan uitvoeren. Hij komt in gewetensnood als hij het angstige gesprek tussen twee geliefden heeft opgenomen. Uit de conversatie wordt duidelijk dat de vrouw doodsbang is dat haar man haar iets aandoet. De minnaar is ook bang, maar vindt dat ze moeten “doorzetten”. Wat dat ook moge betekenen.

Als Harry de opnames aan zijn opdrachtgever overhandigt, zo redeneert hij, zouden de gevolgen voor het koppel nadelig uit kunnen pakken. Wil Harry het risico lopen om bloed aan zijn handen te krijgen? Coppola laat hem flink spartelen en zet na de gewelddadige confrontatie doodleuk de plot op zijn kop. Het opgenomen gesprek krijgt een heel andere betekenis. The Conversation zou, wat dat betreft, gezien kunnen worden als voorloper van de “intelligente” thriller. Het soort breinbreker dat met slimmigheden het publiek lang zand in de ogen strooit.

Geduldig, in een tempo waar hij zich prettig bij voelt, geeft Coppola stukje bij stukje prijs wat er allemaal aan de hand is.

Het gespannen verhaal is trouwens ook een dankbare ingang om Harry zelf onder de loep te nemen. Coppola wil dolgraag onderzoeken wie dit gesloten personage eigenlijk is, pelt hem laag voor laag af. Harry is een sterk in zichzelf gekeerde, achterdochtige en ook erg eenzame man. Op zijn deur zitten drie sloten. Niemand mag weten dat hij een telefoon heeft. Geliefden, verjaardagen, cadeaus, Harry heeft er niets mee. Deze afkeer voor de buitenwereld kan samenhangen met een klus uit het verleden, Coppola laat het aan de kijker om die koppeling te maken.

The Conversation heeft niet de grandeur van The Godfather, het is wel degelijk een dramatisch en spannend verhaal. Geduldig, in een tempo waar hij zich prettig bij voelt, geeft Coppola stukje bij stukje prijs wat er allemaal aan de hand is. Om te eindigen met een treurig slot dat perfect bij de toon van de film past.

Regie: Francis Ford Coppola. Met: Gene Hackman en Harrison Ford