Barb Wire is de filmgeschiedenis ingegaan als één van de slechtste films ooit. Alhoewel ik, gezien de eerste beelden, geneigd ben daarin mee te gaan, moet ik tegelijkertijd toegeven dat dit valt in de categorie “zo slecht dat het leuk wordt.” Het speelt zich af in de “verre toekomst” van de 21e eeuw en de onderdrukker van het volk is op zoek naar speciale contactlenzen. Met die lenzen zou verzetsheld Cora D (Victoria Rowell) de grens over kunnen steken en het verzet verder kunnen leiden. Dat is natuurlijk niet wat de onderdrukker wil. Vandaar dus die koortsachtige zoektocht naar de contactlenzen.
Om het drama echt compleet te maken komt Barbs ex-geliefde Axel Hood (Temuera Morrison) langs, die nu iets met Cora D heeft. Het verhaal vertakt zich zo verder via de personages, om op het eind alles netjes af te ronden. Allemaal om een voorwerp dat iedereen dolgraag in handen wil hebben. En natuurlijk is er de club waar iedereen terug blijft komen. Hmmm. De structuur en plot doen sterk aan een filmklassieker. Casablanca, iemand?
Daar houden de vergelijkingen algauw op, want zo goed als Casablanca is, zo heerlijk over de top en idioot is Barb Wire. Het decor ademt eerder een foute jaren tachtig of negentig sfeer uit (dezelfde donkerte is te zien in The Matrix en The Hunger) dan dat het futuristisch oogt. De acteurs behandelen het script alsof zij alles moeten uitvergroten en uitkauwen, regisseur David Hogan strooit gretig in het rond met explosies en moord- en martelpartijen.Barb Wire is de filmgeschiedenis ingegaan als één van de slechtste films ooit.
Hét “pronkstuk” van Barb Wire is ongetwijfeld Pamela Anderson. Zij speelt Barb stoïcijns, gespeend van elke emotie, met opgepompte borsten die zij in de eerste scène schaamteloos laat zien. Dit is een bizarre stripact (of hoe je het ook wil noemen), waarbij flinke hoeveelheden water op haar gesprenkeld worden en de mannen smeken om meer naakt. Barb maakt direct duidelijk dat die smeekbede kan rekenen op een dodelijke afloop. Anderson moet een “tough chick” voorstellen, een stoere vrouw met ballen die zich van niets of niemand wat aantrekt. Zij doet haar best (denk ik), overtuigen doet zij allerminst. Haar spel is zo nep als haar borsten.
De rust in de chaos is cultacteur Udo Kier, die Barbs assistent speelt. Hij stelt zich niet aan, doet gewoon zijn werk en zie: hij is het enige personage dat ik nog een beetje serieus kan nemen. Barb Wire is geen goede film. Maar mits in de juiste stemming is het wel degelijk vermakelijk.
David Hogan/Pamela Anderson en Udo Kier