Toen ik jaren geleden Trading Places zag, had ik nog nooit van Eddie Murphy gehoord. Mijn ouders wezen enthousiast naar de komiek zodra hij in beeld kwam, en moesten hartelijk om hem lachen. Nu ben ik bekend met zowel zijn shows als zijn filmrepetoire, waarbij hij kwaliteit afwisselt met mindere kwaliteit. In Trading Places Hij speelt de rol van Billy Ray Valentine, een zwerver die per toeval in een bizarre weddenschap beland. Twee broers, aandeelhouders, willen de eeuwenoude vraag over nature en nurture uitzoeken. Daarom brengen ze één van hun beste medewerkers, Louis Winthorpe (Dan Aykroyd), in diskrediet en vervangen ze hem door Billy.
Zal het Billy lukken om, ondanks zijn slechte levensachtergrond, toch hogerop te komen? En zal het Louis gaan lukken om uit de goot te kruipen? Of gaat hij toch tenonder aan de erbarmelijke omstandigheden? De plot “opmerkelijk” noemen is nog mild uitgedrukt, het is op zijn minst behoorlijk gezocht. En vrij onethisch. Maar het geeft Murphy en Aykroyd wel de kans om een fijn duo neer te zetten.
Ik ben vergeten dat er een randje zit aan Trading Places. Ik weet nog goed dat Louis, nadat hij bruusk is ontslagen, terugkeert op het personeelsfeest als een verzopen Kerstman. Wat ik vergat is dat hij ten onrechte wordt beschuldigd van diefstal, drugsbezit, zijn verloofde hem verlaat, en eindigt in het appartement van een prostituee. Evenmin kan ik mij nog herinneren dat Billy veelvuldig wordt aangesproken als “neger”.[epq-quote align=”align-left”]Hadden de makers wel door hoe… nou ja… dat de humor soms best racistisch is?[/epq-quote]
En dan is er nog het tweede deel, wat zich afspeelt in de trein. Er zijn domme verkleedpartijtjes en de suggestie dat iemand wordt… ehm… genomen door een gorilla. Maar echt opvallend is dat Aykroyd zijn gezicht zwart schminkt. Ik zal het toentertijd wel hilarisch hebben gevonden. Nu schieten mijn tenen spontaan in een kramp. Trading Places komt uit de jaren tachtig, maar dan nog. Hadden de makers wel door hoe… nou ja… dat de humor soms best racistisch is? Hoewel Murphy als komiek ook niet vies was van het woordje “nigger”.
Het einde maakt weer veel goed door Billy en Louis als de ultieme winnaars neer te zetten. De gokkende broers hebben het nakijken. Dit neemt niet weg dat ik Trading Places veel leuker vond toen ik hem jaren geleden voor het eerst zag. Hij is zeker niet slecht, en de cast maakt er het beste van, over het geheel vind ik hem te flauw. Murphy kan als komiek beter.
John Landis/Eddie Murphy en Dan Aykroyd