Zoveel sterren geven de lezers aan deze titel.

Dankzij een paar migrainegolven is mijn publicatieschema een tikje in de war geschopt, vandaar nu pas mijn recensie van Before Sunshine. Een man en een vrouw die elkaar net ontmoeten en al pratend de stad Wenen verkennen. Op papier klinkt dit echt heel erg saai. Toch is Before Sunrise alle behalve dat. Richard Linklater (die de film baseerde op een soortgelijke eigen ervaring) castte Julie Delpy en Ethan Hawke in de hoofdrollen (zij spelen Jesse en Céline), en wist zowaar één van de mooiste romantische drama’s af te leveren. Jesse en Céline ontmoeten elkaar in de trein. Jesse is van plan te stoppen in Wenen en dan door te reizen met het vliegtuig. Hij haalt Céline over om met hem mee te gaan. Dit zou wel eens een speciale ervaring kunnen opleveren.

Zo gezegd, zo gedaan. Before Sunrise is op de eerste plaats een personagefilm, voortgestuwd door dialogen die verder gaan dan “ik hou van je” of “zullen we dit motelletje pakken?” Het jonge koppel wandelt door de straten, gaan op een terras zitten of ergens in een café, en wandelen daarna weer verder. Intussen praten ze. En geven ze steeds meer van zichzelf bloot.

Hoe goed het script en de regie ook zijn, Hawke en Delpy zijn de reden dat Before Sunrise zoveel indruk maakt. Zij maken van Jesse en Céline onvergetelijke personages waar je een klik mee krijgt. Hun spel is zo vanzelfsprekend en natuurlijk, dat het allemaal geïmproviseerd lijkt te zijn. Mijn favoriete scène is als ze tegenover elkaar zitten en doen alsof ze elkaars vrienden opbellen. Voor heel even gaan ze “naakt”. Biechten ze op dat ze elkaar stiekem direct leuk vonden, maar te bang waren dat te zeggen.

Hoe gek de twee ook op elkaar zijn, het is een onmogelijke opgave om écht bij elkaar te blijven.

Linklater bouwt een bubbel voor zijn geliefde personages. Net als bij de ander gemiddelde romcom voel je aan alles dat Jesse en Céline voor elkaar bestemd zijn. Ze hebben tegenstrijdige persoonlijkheden waarmee ze elkaar perfect aanvullen, hebben een geweldige chemie samen. In tegenstelling tot de gemiddelde romcom laat Linklater gaandeweg de realiteit binnensijpelen. Hoe gek de twee ook op elkaar zijn, het is een onmogelijke opgave om écht bij elkaar te blijven.

Before Sunshine doet ergens denken aan dat andere meesterwerk van Linklater, Boyhood. Ook in die film gebeurt eigenlijk niets. En tegelijkertijd juist veel. Deze titel kan beschouwd worden als Boyhood in het klein, met twee personages in een microcosmos. Eentje waarvan je hoopt dat die blijft voortbestaan.