Zoveel sterren geven de lezers aan deze film

First Man, de biopic over Neil Armstrong, moest en zou ik in de bioscoop zien. De eerste reis naar de maan, die moet je toch op het grote doek bewonderen. Ik verwacht een intense filmtrip, met adembenemende beelden van de ruimte. Die krijg ik ook. Maar Damien Chazelle wil méér dan dat. Het gezinsleven van Armstrong in beeld brengen, bijvoorbeeld. Ryan Gosling speelt wederom de hoofdrol en kruipt in de huid van de hermetische ingenieur. In de eerste scène wordt direct een portret geschetst van wie Armstrong is. Hij zit in een vliegtuig voor een tochtje, als de apparatuur het begeeft. De toekomstige astronaut houdt het hoofd koel en doet wat hij kan om veilig op aarde terug te keren. 

Chazelle wil in eerste instantie de mens achter de astronaut laten zien. Hij vormt met zijn vrouw en kinderen een typisch volbloed Amerikaangezin. Zo eentje waar de vlag wordt gehesen en de kinderen football spelen in de tuin. De Armstrongs worstelen met de recente dood van hun dochtertje. Neil is geen grote prater en beschouwt het bouwen aan de raket ook als afleiding.

Op de achtergrond raast het protest tegen Vietnam en houdt iedereen angstvallig het ruimteprogramma in Rusland in de gaten. Armstrong worstelt met de dood van zijn dochtertje en beschouwt de maanmissie als afleiding. Ik moet ook zeker Claire Foy een dikke duim geven voor haar rol van Jan. Anders dan in miskleun Unsane, zet ze in een betere filmomgeving een sterke, onafhankelijke vrouw neer.

Door de eerste maanman niet als held neer te zetten, is First Man geen heldenverering geworden.

Chazelle benadrukt in eerste instantie het menselijke aspect, ook op technisch gebied gaat hij los. Als na ruim twee uur bloed, zweet en tranen dan eindelijk de eerste stap op die koude, dorre planeet wordt gezet, kan je niet anders dan géén ontzag hebben. Het is bijna of het publiek zélf op de maan is aangekomen. De camera maakt een rondje, neemt het maandlandschap in zich op. Zonder bombast, op een welhaast gemoedelijke toon, heeft Chazelle zijn publiek naar een onvoorstelbare climax gebracht.

First Man is één van de betere films dit jaar en dient, al is het maar voor de eerste kijkbeurt, in de bioscoop te worden gezien. Door de eerste maanman niet als held neer te zetten, is First Man geen heldenverering geworden. Het reikt er juist langs. Chazelle heeft weer bewezen één van de interessantste regisseurs van dit moment te zijn. Ik kijk uit naar zijn volgende werk.

Damien Chazelle/Ryan Gosling en Claire Foy