Als ik hoor over twee therapeuten die tweelingsbroers zijn en een vrouw op erotische ontdekkingstocht gaat tussen de twee, denk ik toch aan Dead Ringers. Goed, dat waren twee gynaecologen en het verhaal werd vanuit het mannelijke perspectief verteld, het verbaast mij dat deze titel niet vaker is genoemd. De betreffende vrouw is Chloé en ze heeft aanhoudend buikpijn. De arts kan niks vinden dus zal het wel psychisch zijn. Ze belandt letterlijk en figuurlijk op de sofa met therapeut Paul Meyer. L ‘Amant Double is nog geen tien minuten verder als ze met hem samenwoont. En dan ontdekt Chloé een bizar geheim over Paul: zijn achternaam is niet Meyer maar Delord. Het wordt nog gekker: hij heeft een tweelingbroer. Louis.
Er is wel een vergelijking gemaakt met Fifty Shades of Grey, wat ik geheel onterecht vind. L’Amant Double concentreert zich inderdaad op de verborgen seksuele verlangens van een vrouw en doet er een vleugje sadomasochisme bij, toch doet de vergelijking de film geheel te kort. Het kan nog het beste worden omschreven als een broeierig pingpong spel. Chloé is het balletje, de twee broers de batjes. Aan de ene kant de zwijgzame alpha Paul, aan de andere kant de dominante Louis. Het spel start langzaam, Chloé stuitert met aarzeling heen en weer. Tot ze ontdekt dit wel erg prettig te vinden. Als ze het speeltempo verhoogt, komen er steeds meer geheimen over de twee broers naar boven. En worden haar psychologische klachten steeds erger.
Chloé raakt op den duur de controle (als ze die al echt had) over het spel kwijt en is overgeleverd aan de twee broers die steeds dichterbij komen. L’Amant Double ontwikkelt zich tot een psychologische thriller waarin erotische dromen de boventoon voeren. Zo is er een gedenkwaardige scène waarin Chloé met een voorbind dildo Paul van achteren penetreert. De scène is opvallend teder in beeld gebracht. Veel schaduw, de personages gaan liefdevol met elkaar om. Ineens schrikt Chloé wakker. Naast haar ligt Paul vredig te slapen. Wat het precies betekent laat regisseur Francois Ozon aan de kijker over. Chloé krijgt meer twijfels over haar spel en probeert er een eind aan te maken. Maar ze blijft gevangen tussen de twee broers en stuitert steeds harder heen en weer.
De broers hebben Chloé nu zo erg in het nauw gedreven dat ze het niet meer aankan. Het balletje spat uit elkaar. Er volgt een groteske finale die uit het werk van David Cronenberg kan komen. Daarmee zou Ozon al een mooi eind hebben gehad. Op het laatste moment zijn er uitleggerige scènes die een plottwist onthullen en dat is een beetje jammer. Maar verdomd, L’Amant Double is een erotische thriller waarvan Earl James mocht hopen dat ze die zou kunnen schrijven.
Francois Ozon/Marine Vacth en Jérémie Renier