Naast bloedbaden en groteske personages ben ik ook gek op komedie. De “zachte” cabaret van Najib Amhali, het rauwe absurdisme van Hans Teeuwen, de drukte van Bert Visscher, de gouwe ouwe van Toon Hermans… Henry van Loon, uit de stal van de Comedytrain, is een grappenmaker van de huidige generatie. Hij heeft op Lowlands gestaan, verscheen in Bro’s Before Ho’s en heeft zelfs een viral gehad met “DWDD in 3 minuten”. Gisteren zag ik tot mijn verrukking De Henry van Loon Entertainment Show op Videoland staan. Tot nu toe heb ik alleen fragmenten gezien van zijn optredens. Het is geen film, geen tv, maar een registratie van een cabaretvoorstelling. Officieel gezien heeft het niks te zoeken op FilmBekeken, maar wat maakt het uit.
Het is wel apart dat deze registratie krap veertig minuten duurt. De meeste cabaretvoorstellingen duren minstens anderhalf uur. De aankleding heeft iets weg van een minicircus. Het is super intiem, de lampen hangen bijna boven het publiek, op de achtergrond zijn gekleurde lampjes en ballonnen opgehangen. van Loon loopt met uitgestreken gezicht op en neer, verkleed als spreekstalmeester – of goochelaar gezien zijn hoge hoed – en weet in de krap veertig minuten een vermakelijke show neer te zetten. Niet alle grappen zijn even sterk (de ballonnen in het begin zijn wat voorspelbaar), er zitten erg leuke dingen tussen. Wanneer hij een niet al te snuggere man imiteert die bij de sleutelboer langskomt, levert dit heerlijk absurde situaties op. Deze lijn loopt als een rode draad door de voorstelling en van Loon weet er zowaar een ontroerend eind aan te geven.
Maar nog geen veertig minuten… dat is natuurlijk veel te kort. Ik kan mij goed voorstellen dat de zaal na zo’n tijdsbestek voelt als een sauna, maar waarom heeft van Loon niet even wat grootser uitgepakt? Hij heeft talent, weet precies hoe hij zijn grappen moet brengen, wanneer hij een stilte moet laten vallen. Dat verdient een groter theater. Ook opvallend zijn de overgangen. Ineens vloeit het beeld over naar een andere scène in de voorstelling, terwijl van een onderbreking niet eens sprake is. Voor zover ik kan beoordelen. En dan zijn er tussenstukjes waar van Loon in zijn kleedkamer zit, of de kijker aanspreekt. Het zal ongetwijfeld iets toevoegen, het haalt mij uit de flow van de voorstelling.
De Henry van Loon Show kan nog het beste worden omschreven als een veredelde standup show, waarin de nadruk ligt op het vertellen van grappen en niet op persoonlijke verhalen waar een grappige twist aan wordt gegeven. Ik moet van Loon dringend maar eens in het theater gaan zien. Ik heb het idee dat hij als cabaretier dan pas echt tot zijn recht komt.
10-7-2017/Henry van Loon