Na het niet onaardige The Phantom Menace bouwt Lucas voort op het grootse verhaal van Star Wars. Anakin en Padmé hebben een heimelijke relatie, Obi-Wan ontdekt dat er één en ander rommelt in het universum. Klinkt spannend, de uitwerking is vrij hol. Dat heeft te maken met de aanpak van George Lucas, die meer geïnteresseerd is in het offshowen van speciale effecten dan het vertellen van een duidelijk, helder verhaal. En we hebben Hayden Christensen als de toekomstige Darth Vader. Dat werkt allemaal niet. Anakin Skywalker wordt nog altijd als Grote Belofte beschouwd, voor mij is hij eerder een puber die chagrijning voor zich uitkijkt als hij zijn zin niet krijgt.

Zijn relatie met Padmé is hilarisch geforceerd. Er is werkelijk geen moment dat ik geloof dat die twee iets met elkaar hebben.  Ze zeggen wel dat ze veel van elkaar houden, hun woorden zijn zo hol, zo leeg, zo beroofd van elke passie, dat ze net zo goed een boodschappenlijstje konden opdreunen. Ergens voel ik hoe Lucas wanhopig tracht om vuurwerk tussen de twee af te steken, hij komt niet verder dan wat laffe sterretjes.

Evenmin kan er gesproken worden over een denderende chemie tussen Obi-Wan en Anakin. Hun botsingen werken eerder op de zenuwen dan dat het een springplank is naar Anakins toekomstige duistere lot. Anakin is zo ontzettend sarcastisch en eigenzinnig dat het mij verbaast dat Obi-Wan nog zo geduldig met hem is.

McGregor zou nog wat kunnen maken van zijn rol. Hij heeft naar eigen zeggen immers nauwkeurig het optreden van voorganger Alec Baldwin bestudeerd (de bron noemt alleen The Phantom Menace, maar het zou ook voor de vervolgen op kunnen gaan), dit maakt helaas niets uit. Net als iedereen komt hij meer over als een robot die omringd wordt door spectaculaire decors en computergegenereerde wezens. Leuk voor het oog en aardig voor een jonger publiek, dit heeft simpelweg mijn aandacht niet. De enige die dit deel nog van hoop voorziet is Christopher Lee als Count Dooku, hoewel zijn schermtijd erg beperkt is.

omdat fans problemen hadden met jar-jar binks, was de werktitel van deze star wars “jar-jar’s big adventure”

En dan nog de plot. Iets met klonen die een leger moeten vormen. Geen idee waar het precies om ging en als ik heel eerlijk ben boeide mij het nauwelijks. De dialogen worden zo zouteloos opgelepeld dat het eerder een vervelende geschiedenisles is over het gebeuren in Lucas’ universum. Het is de bedoeling inzicht te geven in de psyche van de duisternis, Lucas komt niet verder dan platitudes en ongeloofwaardige romantiek.

George Lucas/Natalie Portman en Hayden Christensen