Het was dankzij The Dark Knight, de kaskraker waar ook nog een beetje duisternis en diepgang in zat, dat Christopher Nolan zijn budget kreeg voor de surrealistische actiefilm Inception, waarin alles draait om de droomwereld. Cobb, gespeeld door Leonardo DiCaprio, is gespecialiseerd in het binnendringen van dromen, om vervolgens de gedachtes van de dromer te manipuleren. Hij kan met zijn team diep in iemands psyche glijden, om vervolgens ideeën te stelen. In het begin van Inception zien wij hoe hij dit probeert bij Saito (Ken Watanabee). Helaas mislukt de missie en wordt iedereen wakker in een viezige hotelkamer.

Cobb heeft echter een onaangename verrassing voor de zakenman. Want deze hotelkamer is ook het decor van een droom. In werkelijkheid zit Cobbs team in de trein, pogend om de geheimen van Saito te ontfutselen. Saito is onder de indruk van Cobb en wil weten of het ook mogelijk is een idee bij iemand te implenteren. Een inceptie.

Het gaat om Robert Fischer (Cillian Murphy), de zoon van Saitos concurrent Maurice (Pete Postletwhaite). Volgens teamlid Arthur (Joseph Gordon-Levitt) is het onmogelijk een inceptie uit te voeren, Cobb mompelt dat er wel degelijk mogelijkheden bestaan. Er moet alleen worden afgedaald naar het diepste droomniveau en dat is niet zonder risico’s. Cobb heeft daarbovenop last van nogal wat demonen. Dit maakt het werk voor hem extra lastig, omdat zijn projecties (wordt allemaal uitgelegd in de film…) hem blijven dwarszitten. 

Hij brengt het complexe script van Inception tot leven met adembenemende en beklemmende droomwerelden.

Het is nogal wat, alle plotlijntjes die door Nolan tot één groot bolwerk worden gebreid. Hij brengt het complexe script van Inception tot leven met adembenemende en beklemmende droomwerelden. Omdat alles ook zo strak en precies is opgebouwd, kan je aanvoeren dat het ietwat kil en afstandelijk aandoet. Toch geeft die klinische omgeving Inception zijn unheimische sfeer. Er kan van alles gebeuren in deze onvoorspelbare werelden, waarin het onderbewustzijn van de dromer niet zachtzinnig omgaat met inbrekers.

Nolan leeft zich uit op visueel vlak (zie het “zwaartekrachtloze” gevecht in het hotel, de toepassing van paradoxen en het “opvouwen” van een stad) en daagt de kijker steeds uit met het verhaal. In welk niveau zitten de personages? Hoe moeten zij verder? Hoe zuiver zijn Cobbs eigen motivaties eigenlijk? Is alles wel wat het lijkt? Hoeveel mag je je permitteren in iemands onderbewustzijn? Er kan worden tegenin gebracht dat Inception erg uitleggerig overkomt en Nolan lijkt te verdwalen in zijn droomwetten. Inception is als geheel sterk genoeg om die kritiek te passeren. Wat mij betreft is dit een moderne klassieker.

Christopher Nolan/Leonardo DiCaprio en Ellen Page