Fury is een film over mannen die in de oorlog tot het uiterste worden gedreven. Die het moorden als adrenalinekick ervaren en voor wie een Duitser meer of minder niet meer uitmaakt. Dit thema is niet nieuw, regisseur en schrijver David Ayer weet er wel zijn eigen draai aan te geven. De personages, bekend onder koosnamen Coon-Ass, Gordo en Bible, zitten namelijk voor het grootste deel in een tank. Een krappe, claustrofobische, donkere tank, geleid door de bikkelharde Wardaddy. Tot grote ergernis van de groep worden ze opgezadeld met groentje Normal Ellison, een typist die noodgedwongen zijn vreedzame principes zal moeten breken.
Iedereen in de tank is gewend aan de bloederige schietpartijen, Norman kijkt zijn ogen uit. En niet op positieve manier. Hij krijgt er flink van langs als hij niet goed meewerkt en leert dat het eten of gegeten is in de oorlog. Bible gelooft nog in de genade van de hemel en zegent soldaten die creperend van de pijn op de grond liggen, Gordo en Coon-Ass geloven heilig in het wapen. Wanneer Wardaddy de bleue Norman een revolver in handen drukt en hem dwingt een Duitse soldaat te executeren, is de aangeslagen typist niet in staat de trekker zelf over te halen. Voor groep is deze soldaat de vijand, Norman ziet een doodsbange man die smeekt voor zijn leven.
Als de tankgroep een ingenomen dorp binnenrijdt en Wardaddy met Norman pauze neemt in een huis, zet Ayer de film even in een andere versnelling om zo een andere kant van de stoere tankbaas te laten zien. Wardaddy heeft zowaar een zachte kant. Voor het eerst is het contact tussen hem en Norman wat vriendelijker. Even geen geschiet of haantjesgedrag, gewoon op adem komen in een Duitse keuken.
Pas wanneer de rest van de groep zich bij ze aansluit sluipt de spanning weer het verhaal binnen. Hoezo zit hun baas hier te relaxen en worden zij niet uitgenodigd? Er komen opgekropte conflicten naar het oppervlakte drijven die de verhoudingen in een andere invalshoek plaatsen. Hoe lang gaan ze het nog uithouden in die tank?
Die spanningen vormen het kloppende hart van Fury, de motor die de plot voortstuwt. Het laatste gevecht is de ontlading van al die spanningen. Wanneer Norman wordt gered, is het maar zeer de vraag of hij ooit zal herstellen van de ervaringen. Fury is, zoals ik in het begin al aangaf, niet de origineelste oorlogsfilm, hij komt evenwel net zo hard aan als het allesvernietigende schot van de tank.
David Ayer/Brad Pitt en Loger Lerman