Er zijn bands die wat meer tijd nodig hebben voor ze echt doorbreken. En hulp nodig hebben van buitenaf. Anvil bijvoorbeeld, een Canadese metalband die schijnbaar legendes als Metallica heeft beïnvloed. In de documentaire Anvil: The Story of Anvil, zien we de rockers zich eerst uitsloven op een festival in de jaren tachtig. De makers springen vervolgens naar het heden en laten zien dat kernbandleden Steve Kudlow en Robb Reiner inmiddels minder glorieuze werkzaamheden hebben. In het begin van de documentaire vraag ik mij nog af waarom deze band nooit groot is geworden.
Als veteranen als Lars Ulrich en Slash deze Canadese metalheads aanprijzen, hoe komt het dan dat Kudlow en Reiner nooit verder dan de luwte zijn gekomen? Wanneer de makers verder inzoomen op het duo wordt het antwoord steeds duidelijker.
Kudlow is de meest temperamentvolle van de twee, al zegt hij zelf juist ontzettend beleeft te zijn. Maar als hij in een hoekje wordt gedreven of zijn zin niet krijgt, breekt de hel los. Drummer Reiner, vanaf dag nummer één zijn muziekbroeder, is dan de zondebok. Gelaten laat hij de driftbuien van over zich heen komen. Tot ook hij genoeg krijgt van het wispelturige gedrag van zijn vriend. Even dreigt de band uiteen te vallen tijdens nieuwe opnamesessies, gelukkig leggen de gitarist en de drummer het weer bij. Waarop een nieuwe cyclus van ruziemaken begint. Ze worden benaderd door fan Tiziani Arrigoni, die aanbiedt hun te managen voor een tour. Zij wordt achtervolgd door de Wet van Murphy en heeft een nog korter lontje dan Kudlow. Treinen worden gemist, promoties gaan verkeerd, de emoties lopen steeds hoger op.
na uitkomst van de documentaire heeft Anvil een tweede leven gekregen
Twee mannen van middelbare leeftijd die wanhopig proberen terug te keren in de scene, terwijl ze links en rechts zijn ingehaald door nieuwere geluiden. Om nog maar te zwijgen over de obstakels die ze moeten trotseren. Opgeven is echter geen optie, zij blijven koppig doorzetten. Dat is waar Anvil: The Story of Anvil om draait. De makers zijn niet geïnteresseerd in een succesverhaal, ze willen laten zien hoe Kudlow en Reiner blijven knokken om erkenning. Hoe ze in piepkleine kroegjes staan op te treden terwijl ze, aldus een luisteraar, toch echt een miljoenenpubliek verdienen.
Hun muziek vind ik persoonlijk niet zo bijzonder, de bandleden zijn doorzetters. Het is een mooie les voor (jonge) bands die werken aan hun doorbraak: geef vooral niet op. Pers desnoods je eigen albums. En: het grote moment komt juist wanneer je het niet verwacht.
Sacha Gervasi/Steve Kudlow en Robb Reiner