Er gebeurt iets. Ik kan niet precies de vinger leggen op wat precies, alleen dat er iets gaande is. Het kan door de omstandigheden komen. Maar sinds ik FilmBekeken ben gestart en kennis heb gemaakt met andere bloggers, voelt dit als een nieuw pad wat ik ben ingeslagen. Ben ik vooral een fictieschrijver met de hoop ooit romans te publiceren, en was deze site vooral bedoeld om de schrijfsappen stromend te houden, FilmBekeken is groter geworden. Ik doel daarmee niet op de bezoekersaantallen of reacties. Ik let daar sowieso minder op dan bij mijn vorige projecten. Ik doel op wat het voor mij betekent. In tegenstelling tot andere blogs die ik in het verleden heb gehad, kan ik nu echt zeggen trots te zijn op alles wat ik hier publiceer. Ik geniet ervan een film te kijken, mijn mening te vormen en die op het scherm uit te tikken. Dat plezier werkt door in mijn andere schrijfzaken. FilmBekeken heeft mij het plezier in schrijven weer teruggegeven. Niet dat ik het helemaal kwijt was, maar er was een onzekerheid in geslopen, waardoor ik krampachtig nadacht over elke letter die ik op papier zette. En dat hervonden plezier is iets waar ik heel erg dankbaar voor ben. Het is een nieuw hoofdstuk en ik kijk nu al uit naar wat het gaat brengen.