Diep verborgen in het bos woont Nell, de dochter van een kluizenares. Als Nells moeder overlijdt, is ze gedwongen voor zichzelf te zorgen. Totdat dorpsarts Jerry Lovell ten tonele verschijnt. Na een eerste mislukte ontmoeting probeert hij nader tot haar te komen. In zijn ogen is Nell een vrouw die nog steeds prima voor zichzelf kan zorgen. Dat heeft zij in al die jaren immers ook gedaan. Een andere arts, Paula Olsen, denkt hier anders over. Bovendien ziet Paula’s baas in Nell het perfecte experiment. Kunnen wij echt overleven in volstrekte isolatie? Kunnen wij, zonder de moderne maatschappij, een persoonlijkheid vormen?

Om er zeker van te zijn dat opsluiting nodig is moeten Jerry en Paula Nell observeren. Met veel geduld weet hij dichter bij de geheimzinnige Nell te komen. Hij ontdekt dat zij wel Engels praat, al is het een gebroken, deels zelfbedachte versie. En er is nog meer aan de hand.

Ik verwacht bij Nell een donker psychologisch drama. Het gegeven leent zich daar ook goed voor. De achterdocht slaat toe zodra de met elkaar botsende Jerry en Paula met elkaar moeten samenwerken. Het zal toch niet zo zijn dat deze twee tegengestelde persoonlijkheden elkaar alsnog weten te vinden? Of dat Jerry betoverd raakt door de naïeve Nell? Spijtig genoeg is het antwoord daarop: ja. Jerry houdt zijn bewondering voor de mysterieuze vrouw niet bepaalt voor zich, en wil er alles aan doen om haar te beschermen.[epq-quote align=”align-left”]Toch voelt dit over het geheel meer als een sprookje.[/epq-quote]

Er glinstert wel gevaar in deze film. Als Nell voor het eerst in de buitenwereld komt, hoe zal dit aflopen? Ze kent het begrip seks niet of nauwelijks en vormt een makkelijke prooi voor balddadige jongens. Toch voelt dit over het geheel meer als een sprookje. Jerry wordt neergezet als de grote beschermengel, met Nell als zijn lammetje. Paula is de vrouw die uiteindelijk echt zijn hart steelt. Om het helemaal af te maken mag Nell op het eind een zoetsappige toespraak houden (met Jerry als tolk), waarin de boodschap luidt dat ze prima in haar eentje kan leven.

Het is nogal zoet, Nell. Een mierzoete hap waarbij het glazuur spontaan van mijn tanden springt. Het is een soort Disneyachtige film met sterk moralistische inslag. Dus dan is iemand in volstrekte afzondering opgegroeid. Zonder enige weet van hoe het werkt in de buitenwereld. Maar de makers zijn meer geïnteresseerd in een slap liefdesverhaal tussen twee artsen. Dat Jodie Foster met haar aanstellerige optreden is genomineerd voor een Oscar, vind ik werkelijk verbijsterend.

Michael Apted/Liam Neeson en Jodie Foster