Twee twintigers schrijven een script getiteld Good Will Hunting, weten een supercast- en crew te strikken en halen een Oscar binnen voor beste scenario. Echt gebeurd. De film gaat om de getormenteerde Will Hunting, werkzaam als concierge op een universiteit. Hij blijkt een flinke wiskundeknobbel te hebben, alleen weet niemand dat. Tot hij wordt ontdekt door professor Lambeau. Hij ziet in hem een wonderjongen die heel wat kan betekenen voor zijn werkveld. Nadat Will weer eens voor de rechter is verschenen wegens mishandeling, besluit Lambeau een deal te maken.

Will blijft uit de gevangenis, maar moet zich bij de professor blijven melden. En hij moet in therapie. Lambeau laat een hele stoet aan therapeuten voorbijkomen en beroept zich ten einde raad op zijn goede vriend Sean. Ook hij worstelt met persoonlijke problemen, toch weet hij als enige echt door Will door te dringen. In de daarop volgende sessies groeien de twee naar elkaar toe.

Damon was een twintiger toen hij dit script tikte en kreeg hulp van zijn vriend Affleck. Ook een twintiger. De prijzenregen voor Good Will Hunting is overdreven, ik kan niet ontkennen dat de film goed in elkaar zit. En er memorabele dialogen in zitten. De scènes tussen Will en Sean vormen het hart van de film. Natuurlijk is er meer aan de hand. Will heeft nog zijn vrienden, laat zijn oog vallen op de knappe Skylar en werkt zichzelf steeds in de problemen. En dan hebben we nog Casey Affleck, die de meeste van zijn teksten improviseert, en Stellan Skarsgard als de fascinerende en dubieuze Lambeau. Maar laat ik eerlijk zijn, Sean en Will geven de film zijn kracht. De ingetogen therapeut die nog in een rouwproces zit en de straatschoffie die weigert de controle op te geven.

producer harvey weinstein wilde minnie driver eigenlijk niet hebben voor de rol van skylar

De hele film is, als je het sec bekijkt, bedoelt om Will open te breken. Zijn pantser te laten vallen. Hem te dwingen om, zoals een schrijfdocent mij ooit zei, kleur te bekennen. Iedereen doet een poging. Maar wie te dichtbij komt wordt door hem weggeduwd. Het is Sean die Will dwingt te stoppen met het machogedrag. Tot op het laatst vecht Will tegen de tranen, tot hij niet meer kan vechten. Sean opent zijn armen, Will laat zich vallen in de omhelzing. Dat ene moment is het ook lastig voor mij om het droog te houden. Die ene scène maakt de kijkbeurt meer dan waard.

Gus van Sant/Matt Damon en Robin Williams