American Honey

Shia LaBeouf is de afgelopen tijd vooral in het nieuws geweest wegens zijn excentrieke acties. Zonde, want wat mij betreft is hij nog altijd een sterk acteur. En dat heeft hij weer bewezen met zijn rol in American Honey, waarin hij en nieuwkomer Sasha Lane de hoofdrol spelen. Andrea Arnold, die eerder parels maakte als Fish Tank en Wuthering Heights, schreef en regisseerde de film. Lane speelt de rol van Star, die per toeval een groepje tieners ontmoet die onder leiding van Krystal (Kiley Reough) tijdschriftabonnementen verkopen. LaBeouf is de onberekenbare Jake die door de groep als beste verkoper wordt beschouwd. Tussen hem en Star bloeit een broeierige romance op, tot grote ergernis van Krystal.

In dit vrij simpele verhaal neemt Arnold alle tijd om zich op de personages te richten, die een stuk complexer in elkaar zitten. Star is typisch iemand van de straat: een sterke persoonlijkheid, niet op haar mond gevallen en erg koppig. Als ze zich bij de tieners aansluit gaat dit dan ook niet helemaal soepel. Nog afgezien van haar affaire met Jake, is ze het niet met de verkooptechnieken eens. Jake mag dan veel geld verdienen, dit doet hij met gelieg en manipulatie. Stars manier? Met mannen meegaan en dan hopen dat zij overtuigend genoeg kan zijn als verkoopster. Ik had hier nogal mijn vraagtekens bij, omdat Star op deze manier een eigenaardige naieviteit meekrijgt. Dit strookt niet helemaal met haar persoonlijkheid. Je zou toch denken dat ze beter wist.

LaBeouf lijkt volkomen in zijn element als ongeleid projectiel Jake. Vooral als hij tegenover de eigenzinnige Star staat, is nooit duidelijk of hij gaat exploderen of dat er een rauwe seksscene aan zit te komen. Als verkoper is hij dan weer uiterst charismatisch en weet zelfs de kijker voor zich te winnen. Gebaseerd op zijn imago van doorgedraaide performanceartiest, vroeg ik mij soms af of hij hier zichzelf neerzette, of puur een rol speelde. Het geeft zijn personage een extra randje.

Dan heb je ook nog Reough als de scherpe Krystal, die met harde hand haar crew leidt. Zij komt veel minder aan bod, maar gevoelsmatig heeft Arnold een uitgebreide achtergrond voor haar geschreven. Zo voelt het eigenlijk wel voor iedereen die in de groep zit. Maar om die stuk voor stuk uit te werken zou te veel van het goede zijn. Met bijna drie uur is American Honey al net aan de te lange kant. Wat niet wegneemt dat Arnold een mooie, rauwe film aan haar oeuvre heeft toegevoegd.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.